Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Λέξεις, πράξεις και λογική που δεν κάνουν για βρίσιμο.



Κάτι μέρες πριν, η αξιότιμη συντάκτρια του THE WALL, σε ένα fb post στο οποίο παρέθετα τη σοφία μου περί βρισίματος, γιατί κάποιος είχε πει αυτό που κάνουμε καλά να το μοιράζουμε, γύρισε και έβαλε Placebo, ένα κομμάτι που λέγεται Fuck You(OYAΟΥ δλδ είναι τόσο μπροστά και ανατρεπτικοί πιΣΚΑΣΕΓΑΜΩΤΟΚΕΦΑΛΙΣΟΥΓΑΜΩ) ως κάτι κατάλληλο για να βρίσεις κάποιον.
Εγώ μάδησα κάτι τρίχες στα χέρια γιατί μαλλιά δεν έχω και το μούσι είναι πολύτιμο, σκεπτόμενος και έπειτα γράφοντας το «Δεν το λέω επειδή μισώ με τόσο πάθος τους
placebo που δίνει νόημα στη ζωή μου, όχι, απλά αν πας να βρίσεις κάποιον με placebo είναι σαν να προσπαθείς να του σπάσεις τα πλευρά με λαστιχάκι για τα μαλλιά», οπότε είπα να της την αφιερώκω την ανάρτηση τούτη, μπας και μάθει να βρίζει λίγο καλύτερα, κι εκείνη κι εσείς :)

Τι σκοπό εξυπηρετούν οι βρισιές; Ποιο το νόημα; Γιατί το έχουμε αναπτύξει τόσο ανα τις χιλιετίες(ναι ναι τα έχω ξαναπεί εν μέρει στο άλλο με τσι παροιμίες);
Ας το δούμε σφαιρικά λοιπόν.
Το βρίσιμο, η βρισιά, η εξύβριση προέρχονται από το «Ύβρις», εκείνο το αρχαίο, θυμάστε; Είναι ένα από τα πολλά για τα οποία βαράνε μαλακία με την πάρτη τους οι φασίστες και σημαίνει προσβολή. Προσβολή απέναντι στον άγραφο θεϊκό νόμο όταν υπερέβαινε τον εαυτό του ένας θνητός και γινόταν αλαζόνας, όταν ήταν τυφλά προσηλωμένος στο προσωπικό του πάθος και γενικά εκλαμβάνεται ως πάθος, αλαζονεία, έπαρση κοκ, και ήταν βασικό στοιχείο της κοσμοθεωρίας των αρχαίων καθώς και του έργου τους γιατί έπαιζε σημαντικό ρόλο στην τραγωδία, στους μύθους και θρύλους και γενικά στην κουλτούρα τους.

Στη νεότερη ελληνική γλώσσα/πραγματικότητα/κουλτούρα, η ύβρις έχει πάψει να παίζει τέτοιο ρόλο, εκτός κι αν είσαι μόγγολος χρυσαυγίτης οπότε επειδή είναι κάτι αρχαιοελληνικό για κάποιο γαμημένο λόγο παίζει αυτόματα σημαντικό λόγο, αν και χρησιμοποιείται με την αρχαία της έννοια ορισμένες φορές, έχει μείνει μόνο το πιο απλό παράγωγο της, η βρισιά, κοινώς κάτι που θίγει την τιμή και την αξιοπρέπεια κάποιου, κάτι που προκαλεί είτε είναι βάσιμος ισχυρισμός είτε δεν είναι. Μπορεί δηλαδή κάποιος που θα σου πει «Ο πατέρας σου ρουφάει ψωλές ασθενικών νάνων ladyboys» να το ξέρει και να στο λέει για να σε θίξει, ή απλά να το λέει επειδή πάρκαρες σαν μαλάκας σε θέση για παράλυτους και θέλει να σε κάνει να βγεις από το κωλάμαξο σου για να τις παίξετε.

Δε με νοιάζει η σύνδεση της Ύβρεως με την Βρισιά, απλά να κατανοήσουμε ότι το βρίσιμο, το σκατό, το γαμωκάντηλο έχουν φτιαχτεί για να προσβάλουν, να θίγουν, να προκαλούν, να κάνουν το στόχο σου να πληγωθεί και να ενδώσει ψυχή τε και σώματι σε κάτι που θέλεις εσύ να του προκαλέσεις εκείνη στη στιγμή, είτε καλό, είτε κακό. Μπορεί να τον βρίζεις γιατί σου έκλεισε το αμάξι όπως πιο πάνω, μπορεί επειδή απλά είναι μουνόπανο 2 τάξεις μεγαλύτερος και επειδή φοράει ΓΚΕΤΑ κλότσησε τη μπάλα σας ένα σχολείο παραδίπλα όταν πέρασε από μπροστά του και απλά το έκανε, μπορεί να τον βρίζεις γιατί είναι ο κολλητός σου και έτσι οφείλεις να κάνεις, μπορεί να τον βρίζεις επειδή θέλεις να του δείξεις κάποια μαλακία που μόλις έκανε με έναν τρόπο λιγότερο ακαδημαϊκό από εκείνον ενός γονέα,  μπορεί να βρίζεις γιατί είναι ο απειροελάχιστος τρόπος ξαλαφρώματος, οι λόγοι είναι πολλοί. Το θέμα είναι ότι ανεξαρτήτως λόγου, οφείλεις να είσαι απόλυτος και ισχυρός όταν βρίζεις. Όποιον τομέα και να θέλεις να καλύψεις, οφείλεις να το κάνεις σωστά ρε παιδί μου, αντρικά, ΚΕΡΑΥΝΕΙΑ!! Να βρίσεις και να τρέξουν οι τιτάνες να μπουν στα Τάρταρα μόνοι τους. Προσοχή, δεν εννοώ να φωνάζεις, αλλά να δείχνεις το ποσοστό νεύρων σου με λέξεις, αν δε, βρίζεις και ψιλό ακαδημαϊκά, λίγο πιο geeky στην τελική το κάνει καλύτερο γιατί ο άλλος προσβάλλεται δυο φορές αν του πεις κάτι του στιλ «Γαμώ την μπαναγία σου μαλάκα, είσαι πιο άχρηστος και από ΑP Garen με Clarity» διότι δεν το καταλαβαίνει κιόλα.
Το βρίσιμο να είναι οξύ, αιχμηρό, να μην περιέχει ίχνος ντροπής και σεβασμού στο οτιδήποτε, ακόμα και στο λαρύγγι σου(νταξ αν βρίσεις στις γλώσσες του
Lovecraft είσαι άξιος για άγαλμα, respect) , ακόμα και στις δικές σου ιδέες, να προκαλεί αηδία, τρόμο και εφιάλτες, να στοιχειώνει παιδικές αναμνήσεις ρε παιδί μου.
Πχ:
«Αυτός που έγραψε το άνωθεν είναι κομπάρσος σε τσόντα με νάνους πούστηδες»
«Πάνε γαμήσου με αλυσοπρίονα και ζώα…. που κρατάνε αλυσοπρίονα. Σκουριασμένα…»
«Είσαι τρελός κι έχεις προβλήματα υγείας»
«Είσαι για το πέος νεκρόφιλου πούστη»
«Θα σε γαμήσω, θα σε γκαστρώσω, θα σε ξεγεννήσω με τροχό, θα αλέσω το βρέφος να το φάω και να στο κάνω εμετό στην πληγή στη μήτρα γαμημένη που έχεις βάλει τη ακόμα πιο γαμημένη λαμπάδα σε θέση για εμβολισμό και έχεις κάψει τα μαλλιά μου γαμώ το πούσταρο το καριόλη το χριστό που προσκυνάς. Α και όσο σου κερνάω το φρεσκοαλεσμένο βρέφος ξανά στη ξεσκισμένη μήτρα, θα σου στάζω και κερί από τη λαμπάδα καριόλα, που δεν ψοφάτε να γλιτώσουν τα μαλλιά μου»..εχμ τραυματική εμπειρία σε ανάσταση όταν ακόμα είχα μαλλιά μακριά και τέτοια, τεσπα…

Γενικά ξέρουμε τι προκαλεί το μέσο έλληνα, όσοι έχουν περάσει τα 30 έχουν αποκτήσει μια λογική στο σκατό, ξέρουν να παίξουν με κάποιες λέξεις και έννοιες, ακόμα και να προσαρμόζονται στην εκάστοτε κατάσταση και άτομο/α για να βρίσουν ανάλογα, οπότε περνάμε στο δεύτερο και κύριο μέρος της ανάρτησης τούτης.
Τι ΔΕΝ πρέπει να χρησιμοποιούμε για βρίσιμο.
Αυτό δεν το έχω ξανακάνει να πω την αλήθεια, δεν το είχα σκεφτεί γιατί μάλλον γεννήθηκα με γονίδια γαμωκάντηλου και δεν είπα ποτέ κάποιον κανάγια, ποταπό, κουτεντέ, τεντυμπόυ κλπ ειλικρινά δεν ξέρω πως, απλά το ότι βρίζω καλά λέω να το βάζω και στα βιογραφικά μου. Οπότε ας πλατειάσω όσο δεν πλατείασα ποτέ, είπαμε το σωστό το βρίσιμο πρέπει να είναι οξύ, αντρίκειο, να μην ντρέπεται και να προκαλεί κάθε πιθανή ομάδα ανθρώπων και ιδανικών άρα το αντίθετο είναι απλό, αλλά κάλλιστα μπορεί κάποιος να πέσει στην παγίδα, όπως είπα στην αρχή η αγαπητή Άννα έβρισε με Placebo
Ε δεν κάνει ρε μάγκα. Ας ξεκινήσω μια λίστα με λέξεις, θέματα και λογική αν μου επιτρέπετε που δεν κάνουν για βρίσιμο/θίξιμο.
Για πάμε.
  1. Δεν κάνει να χρησιμοποιείς συγκροτήματα του δήθεν εναλλακτικού χώρου πχ Placebo, Editors, Killers και κάθε άλλο σκατίφλωρα που το παίζει κακός επειδή λέει ένα «fuck you» ή κάτι κακό για κάποια θρησκεία. Είναι φλωριά, είναι λάθος, είναι σαν να πας να ρίξεις παναγία και να πεις «Ο χριστός σου είναι φυτό και η παναγία σου χοντρή και με σπυράκια». Ο στόχος που πας να προσβάλλεις νικάει επί τόπου.
  2. Απαγορεύεται ρητός και δια μακριάς σπάθης η χρήση πλήρως ακαδημαϊκής γλώσσας τύπου Ζουράρη για βρίσιμο. Κάθε φορά που κάνεις κάτι τέτοιο βγάζουν έναν ακόμα δίσκο οι placebo. Λίγη κουλτούρα κάνει καλό σε όλα, αλλά μη το καρφοκωλιάζουμε. Κάτι τέτοιο εννοώ, οπότε ΟΧΙ! Όχι, στεγνό όχι.
  3. Δεν μπορείς να βρίσεις χρησιμοποιώντας λέξεις/ορισμούς από αριστερή, ακροαριστερή, δεξιά και ακροδεξιά φιλοσοφία/δόγμα. Όποτε επικαλείσθε Στάλιν, Χίτλερ, Μαρξ, Γκέμπελζ και γενικά οποιονδήποτε που ανήκει σε κάτι που τελειώνει σε «ισμός», νικάει ο Cthulhu.
  4. Δεν είναι ανθρώπινο να βρίζεις χρησιμοποιώντας συντακτικό και γλώσσα σαν εκείνο τον τρίπουστα που κάνει την εκπομπή στο mad για το cinema, ξέρετε ποιον λέω. Πριν χρόνια είχαμε πιάσει για κακή μας τύχη μια κουβέντα με κάτι τύπους που μιλούσαν έτσι και όταν μετά από λίγο άρχισα τις δοξολογίες, εκείνοι άρχισαν να βρίζουν ή μάλλον να προσπαθούν να βρίσουν(αργούσαν για να σκεφτούν) στο ίδιο ύφος. Οι ψυχές και το αίμα σας θα πάει στον Άριοχ.
  5. Όταν πας να βρίσεις και βάζεις κάτι ρατσιστικό μέσα, ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΛΥΠΤΕΙΣ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΡΘΗ ΕΚΦΡΑΣΗ! ΚΑΤΑΠΙΕ ΤΟ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΕ! Εκεί φαίνεσαι χειρότερα από ρατσιστής. Φαίνεσαι σαν παρουσιαστής της Fox. Βρίζεις ρε γαμημένε, δεν προσέχουμε στις βρισιές, προσέχουμε για να μην φτάσουμε εκεί. Άπαξ και έφτασες στο σκατό δεν υπάρχει γυρισμός, είναι σαν εκείνους που στα rpg sessions λένε κάτι του στιλ «τρέχω προσεκτικά»… ΟΧΙ! ΟΧΙ ΓΑΜΗΜΕΝΕ ΓΑΜΩΜΑΝΕ ΓΑΜΩ ΤΟ ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ ΘΑ ΤΟ ΠΕΙΣ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΙ ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΜΕ ΤΗ ΝΕΚΡΗ ΕΒΡΑΙΑ ΓΙΑΓΙΑ ΣΟΥ ΣΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΖ!
  6. Δεν κάνει να βάζεις ενοχή τύπου υπερπωρωμένων  φιλόζωων/χορτοφάγων/καρπιστών και λοιπών που διάλεξαν να κατέβουν από μόνοι τους στην τροφική αλυσίδα μέσα στο βρισίδι. Χαλάς τη γλύκα του. Άσε που μετά θα είσαι για πάντα στα μάτια των λογικών ίδιος με τους προαναφερθέντες ανθυποϋπανθρώπους…
  7. Μην χρησιμοποιείς τα ήρεμα και λογικά πράγματα, λέξεις κλπ από ακραίες μπάντες/καλλιτέχνες όταν είναι να τους επικαλεστείς για βρίσιμο. Είναι το ίδιο με το Νο. 1 αλλά αντιδιαμετρικά.
  8. Μην χρησιμοποιείς επί ματαίω τον Χάρρυ Κλυνν, καθώς και τους, George Carlin, Louis C.K, Bill Hicks, Bill Burr, Eddie Izzard, Jimmy Carr.
  9. Μην χρησιμοποιείς ατάκες από ΑΜΑΝ, Λαζόπουλο και ελληνικές σειρές δήθεν κομωδίας. Εκεί νικάνε όλοι οι Μεγάλοι Παλαιοί, όχι μόνο ο Cthulhu.
  10. Γενικά μην κωλώνεις, μη σκέφτεσαι τι μπορεί να συμβεί, άσε το να βγει, αγνό και αφιλτράριστο, σκέψου το σαν το ιδανικό χέσιμο. Δεν το κρατάς ποτέ, το αμολάς και είσαι ο άρχοντας του σύμπαντος, έτσι και στο βρίσιμο.

Αυτά μου έρχονται προς το παρόν, ελεύθερα συμπληρώστε ότι θέλετε.

Κομματάκι για το καλό
Για το καλό λέμε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου