Αδάμαστου συνέχεια.

Όπως είχα γράψει και νωρίτερα, και σύμφωνα με τις "στατιστικές" του internet το διαβάσατε καθίκια, πρέπει να υποστηρίζουμε και να προωθούμε κάποια καλά πράγματα.
Ο Αδάμαστος που λέτε ρεμάλια, ξεκίνησε να δείχνει το σπαθί του, οπότε το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι κάνετε ένα λιτό γαμημένο κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο.
ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ!

Αυτά.

Παροιμίες.

Μια ευγενική προσφορά από εμένα και τον PBouz στην ανθρωπότητα από το 2002*.

Παροιμίες.
Όλοι τις χρησιμοποιούμε, όλοι εκτιμάμε την σοφία στην οποία είναι βουτηγμένες, τις επιρροές τους, το γεγονός ότι το 99% τους φέρνουν αστείες και συνάμα διδακτικές εικόνες στο μυαλό, οι παροιμίες είναι καλώς ή καλώς(κακώς δεν υπάρχει, λυπάμαι, να φάτε μόνο τις πατάτες), αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας μας και στην τελική, δεν έχω δει ποτέ κάποιον να μην τις χρησιμοποιεί ή/και να τις εκτιμάει.

Οι παροιμίες λοιπόν αδέρφια, τι είναι, για ποιον λόγο έχουν εφευρεθεί?Γιατί τις κατασκεύασε ο ανθρώπινος νους τόσο εύγλωττα και λιτά?Ποιος ο απώτερος σκοπός τους?
Εύκολη απάντηση, όλοι μάθαμε τι εστί παροιμία στην πρώτη γερή μαλακία που κάναμε ως παιδιά, ο πατέρας μας βαρέθηκε να μας μαυρίσει στο ξύλο για εκείνη τη φορά(μαλακία του :) ), και ήθελε απλώς να μας δώσει το λάθος μας με σαρκασμό, κάτι που μάθαμε επίσης με την πρώτη γερή μαλακία, και διδακτικό τόνο.Να μας δώσει λίγη σοφία μπας και κυλήσει λίγο περισσότερο αίμα στο σχετικά άδειο τότε κεφάλι μας.
Τυχαίο παράδειγμα, μια αγαπημένη παροιμία που την έχουν ακούσει/πει όλοι οι Έλληνες εδώ και γενεές ολάκερες, σε στέλνει η μάνα/πατέρας/θεία/μεγαλύτερο σε ηλικία ξαδέρφι σου να κάνεις κάτι, πας και κάνεις τα μισά, γυρνάς και ακούς μόλις μάθει ο όποιος σε έστειλε το αγαπημένο "όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια".Και μετά πας ξανά σαν το μαλάκα ενώ ορκίζεσαι στον Αυτοκράτορα να μη το ξανακάνεις ποτέ(λέμε τώρα).

Αυτός είναι και ο σκοπός τους, να σου δώσουν να καταλάβεις το σφάλμα σου, να διδαχτείς, να πονέσεις από αυτό και να μην το επαναλάβεις στο μέλλον.Δεν είναι τυχαίο δε, ότι όλοι μα όλοι τις έμαθαν σε νεαρές ηλικίες μπας και νιώσουν και γίνουν λιγότερο μπίθιακες όταν μεγαλώσουν, τότε που οι πράξεις τους θα έχουν πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο και ανεπιθύμητες καταλήξεις, πχ μουνόψειρες(Την υπογραφή σου και το πουλί σου μπλα μπλα μπλα), ταινία συσκευασίας στις πουτσότριχες και άλλα τέτοια χαρούμενα.
Υπάρχουν και θα υπάρχουν μέχρι να σταματήσει ο άνθρωπος να γεννάει τριμόγγολα!

Ας δούμε κάποιες παροιμίες λοιπόν, γνωστές και μη.

Δέντρο που λυγά δεν σπάζει.
Ανάθρεψε τον ποντικό να φάει και το σακί σου.
Η σκύλα από τη βιάση της, στραβά κουτάβια κάνει.
Αν δεν βρέξεις κώλο ψάρια δεν θα φας.
Η τέχνη θέλει μάστορη και το γαμήσι νιάτα.

Όπως και να' χει, είναι τόσες όσες και οι πιθανές μαλακίες που μπορεί να πράξει ο κάθε μόγλης και γενικά καλύπτουν όλο το πιθανό φάσμα, αλλά.
ΑΛΛΑ ΛΕΓΩ ΑΔΕΡΦΙΑ!!!
Υπάρχουν και κάποιοι/ες εκεί έξω, δίπλα μας πολλές φορές, συγγενείς και φίλοι, οι οποίο δεν νιώθουν χριστό.Είναι τόση μαλακία τους σε συγκεκριμένους τομείς, που καμία παροιμία ως έχει δεν μπορεί να την υπερνικήσει, όσες φορές και να την ακούσουν, από όποιον/α και την ακούσουν.Ζαβλάμια ρε παιδί μου, ζούδια όρθια, Moggoloths.
Η προαναφερθέντα συνομοταξία ανθυποϋπανρθώπων που δεν πρόκειται να νιώσουν το πόσο μαλάκες είναι ακόμα και αν πυροβολήσουν το ρουθούνι τους λόγω φαγούρας ή αν φάνε σκατά και χτεσινή περίοδο μαζί για να ξεδιψάσουν, νιώθει όπως όλοι μα όλοι γνωρίζουμε, μόνο και όταν ακούσει αγνό παρθένο σκατό και καντήλι.
Άρα, η λύση που διαγράφεται στο τέλος του μιαρού τούτου τούνελ είναι ο συνδυασμός σκατού και παροιμίας και είναι όπως δείχνουν οι έρευνες εδώ και 9 χρόνια άκρως αποτελεσματική(και μονόδρομος).Επειδή όμως στο σκατό/καντήλι όπως και στην παροιμία σαν έθνος έχουμε μια έμπνευση και ποικιλομορφία ανείπωτη γαμώ το χριστό, πρέπει να περιορίσουμε κάπως τη μια μεριά αλλιώς χάνεται το νόημα του όλου εγχειρήματος.
Κοινώς, κάτι απλό, λιτό, λαϊκό, vanilla πως το λένε, σε σκατό μαζί με κάθε παροιμία.
Εδώ έρχεται ο "*" που έβαλα στην αρχή.Ήταν ένα ωραίο βράδυ που ρεκλιάζαμε στο τότε φοιτητικό σπίτι του PBouz και μας έδερνε η "προ του ύπνου απύθμενη βλακεία" όταν και οι δυο μαζί αναφωνήσαμε "το καλό το παλικάρι, ΣΑΛΤΑ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ!"

Ε.
Να το.
Ήρθε έτσι απλά και ένωσε δυο κουλτούρες, δυο δρόμους που τέμνονταν ανά καιρούς, τους έκανε ένα.
Σάλτα και γαμήσου.
Δεν υπήρξε ποτέ ξανά παροιμία που να έχει την παλιά της κατάληξη, και ως δια μαγείας, την επόμενη μέρα, σε ένα φίλο μας που έκανε καρκινιά από τις λίγες και θέλαμε να το θίξουμε, βγήκε κελαριστό το "όποιος δεν έχει μυαλό, σάλτα και γαμήσου".Και ποτέ δεν ξανάκανε την ίδια μαλακία.
Δείτε τις προηγούμενες παροιμίες με το patch και θα καταλάβετε.
Δέντρο που λυγά σάλτα και γαμήσου.
Ανάθρεψε τον ποντικό να φάει και σάλτα και γαμήσου.
Η σκύλα από τη βιάση της, σάλτα και γαμήσου.
Αν δεν βρέξεις κώλο σάλτα και γαμήσου.
Η τέχνη θέλει μάστορη και σάλτα και γαμήσου.
Ε?

Έτσι λοιπόν το Σφυρί και ο Ψυχολόγος(του) προτείνουν.
Θέλετε όντως να δείξετε σε κάποιον το λάθος του?Θέλετε να τον διδάξετε με ένα απόσταγμα λαϊκής σοφίας αιώνων για να γαλουχήσει και εκείνος με τη σειρά στο μέλλον γενιές?Έκτακτα.
Βάλτε απλά στο δεύτερο μέρος μια παροιμίας το "Σάλτα και Γαμήσου".
Εννέα χρόνια μελετών και εκατοντάδες χρήστες/θύματα το συνιστούν.
Σάλτα και γαμήσου.
Κανένα έλεος.
Μόνο Δίκαση!
Γιατί τόσα χρόνια βαρελάς, σάλτα και γαμηθείτε, παιχνιδιάρικα πόνυ.

Indomitable!

Επειδή πρέπει να υποστηρίζουμε αυτά που λάμπουν και ξεχωρίζουν μέσα στην αέναη θάλασσα πηχτής βλέννας και πρωκτικού εμετού που λέγεται σύγχρονος ελληνικός κινηματογράφος(πχ Κυνόδοντας), κάντε μια χάρη στον εαυτό σας αδέρφια και ξοδέψτε λίγο χρόνο, και χρήμα αν νιώθετε έτσι και μπορείτε, για το παρακάτω.
Είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ και χρειάζεται την υποστήριξη όλων  μας.Η προσπάθεια μιας ανεξάρτητης ομάδας κινηματογραφιστών να μεταφέρουν στην οθόνη αγνό επικό συναίσθημα και δημιουργικότητα που δεν έχουν τολμήσει άλλοι να κάνουν ΠΟΤΕ!

Ακούστε και από τους ίδιους.

Το Σφυρί στηρίζει και παραμένει και αυτό Αδάμαστο!

Περί Σπουδοκεντρικών Σωτήρων ο λόγος.

Αδέρφια καλησπέρα, και μέρα που' ναι, γαμώ το άθλιο πνεύμα, την παναγία και το γιαχβέ παρτούζα.

Ας μοιραστώ λίγη χολή ακόμα μαζί σας.

Πριν λίγη ώρα, εκεί που ξεβίδωνα βίδες και χτυπούσα μέταλλα, γιατί οι αργίες είναι για τα εκλεκτά κομματόσκυλα και μόνο γαμώ το χριστό τους και τη μάνα τους μαζί, μπήκε ένας πελάτης, με καλημέρισε, αποκρίθηκα ένα vanilla "χχμμ" και άκουσα το παραμύθι του.

Τρεις βίδες και πέντε διορθώσεις περί του αυτοκινητιστικού θέματος μετά, άναβα τσιγάρο για να κρατήσω τα νεύρα μου και να αποφύγω να λερώσω την ακριβή μου καστάνια με τα πρωκτικά υγρά του.

Πήγα ο μαλάκας και ξεστόμισα ένα «συν τις άλλοις» μέσα στην πρόταση και ο τύπος έσκασε ένα χαμόγελο ζοφερό, επικριτικό και μετά άρχισε ο κατήφορος. Ήταν φιλόλογος, υπερσπουδαγμένος αμέ αμέ, διδάκτωρ πανεπιστημίου Ουάσινγκτον και τέτοια, και μάλλον δεν περίμενε να ακούσει κάποιον μπίθιακα σαν και εμένα να ξεστομίζει κάτι καλό και γενικά να ομιλεί πιο γλαφυρά από οποιοδήποτε άλλο σφυρί. Άρχισαν οι ερωτήσεις περί σπουδών (εμού) και γενικά μια παπαρολογία άνευ πάτου και κατέληξε φυσικά να περιαυτολογεί και να εκπροσωπεί όλο την μισητή συνομοταξία των φιλολόγων λέγοντας μου ύφος Ιεροεξεταστή για το πόσο λάθος βαδίζουν, πόσο πολύ χωμένοι στο σκότος και τη μιζέρια είναι όλοι όσοι δεν γνωρίζουν καλά την Ελληνική γλώσσα και πόσο όλα είναι ένας απέραντος φιλολογικός οργασμός και κατέληξα πάλι στην καστάνια μου σιωπηλός αγνοώντας τον επιδεικτικά.

Αφού ο μόγλης έφυγε και άραξα στη δερμάτινη πολυθρόνα μου να κάνω ένα τσιγάρο ακόμα σαν άνθρωπος άρχισα να σκέφτομαι την περίπτωση του και σε συνδυασμό με μερικές εικόνες της μέγιστης Lisa Ann άρχισε να καθαρίζει το θλιβερό αυτό τοπίο.

Άρχισα να θυμάμαι τα μιαρά χρόνια του σχολείου και τις μαλακίες που μας πετούσαν κατά ριπάς διάφοροι καθηγητάδες και δάσκαλοι, ο καθένας για το είδος του όπως "αν δεν ξέρετε μαθηματικά/γεωγραφία/φυσική/χημεία/Cthulhu Mythos δεν ξέρετε τίποτα, θα πάτε στον πάτο, θα έρθει ο Tsathoggua με τον Khorne να σας ρίξουν ναρκωτικά και ναφθαλίνη στο πρωινό και θα χέζετε ματωμένα Panini για τα albums των Μεγάλων Παλαιών και το κρέας θα ανέβει, η βενζίνη δεν θα είναι πια η ίδια και θεός θα σας στείλει στην Μύκονο γυμνούς λαδωμένους με το gag ball έτοιμο στο στόμα" και οκ, το πιάνετε. Ο καθένας προωθούσε τον τομέα του ως τη μόνη συμπαντική αλήθεια.

Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που δέχτηκα και με έκανε το σφυρί που είμαι σήμερα ευτυχώς μας είχαν πει από την αρχή «παίδες είστε μηχανολόγοι, έχετε να κάνετε αυτό και αυτό και τέλος» χωρίς σάλτσα και δογματικές αρχιδιές. Ήταν ένα εκ των τριών καλών που είχε εκείνο το Ίδρυμα, αλλά είναι άλλη συζήτηση αυτή.

Την εποχή λοιπόν εκείνη, σαν καλοί ακαδημαϊκοί πολίτες, κάποιοι όχι όλοι, συχνά πυκνά βρισκόμαστε σε κουβέντες με παλιούς φίλους ή απλούς random NPC’s από άλλες σχολές και γενικά συγκρίναμε το υλικό των σχολών μας, τρόπους διδασκαλίας, βρίζαμε και κράζαμε το ελληνικό δημόσιο, μιλούσαμε για το πόσο ενδιαφέρον ή μη είναι το υλικό αυτό, και υπήρχαν και εκείνοι που ήταν πολύ ένθερμοι για εκείνα που διδασκόντουσαν και υποστήριζαν μάλιστα ότι είναι καλύτερα από τα δικά μας, όποια και να ήταν αυτά και η σκέψη μου αρχική άγγιξε την ολοκλήρωση.

Σιγά τον πολυέλαιο ρε μαλάκα θα μου πείτε, αλλά για μένα η όλη διαδικασία ήταν καταλυτική για την μετέπειτα αντιμετώπιση τέτοιων υπανθρώπων. Το κακό είναι ότι έχω και τέτοια άτομα για φίλους αλλά εκείνοι θα λάβουν ακόμα χειρότερα, ας πρόσεχαν :)

Που το πάω θα ρωτήσετε.

Το πάω στο ότι όλοι αυτοί που πιστεύουν πως όλα φιλτράρονται, διυλίζονται, κινούνται γύρω από, ερμηνεύονται βάση των όσων έχουν διδαχτεί/σπουδάσει με όποιο τρόπο, ακόμα και οικοδόμος να είναι και να το βλέπει έτσι δηλαδή, πρέπει να απομονωθούν, να γίνει μαζική στείρωση και να εκτελεστούν παραδειγματικά διότι δεν έχουν λόγω ύπαρξης και είναι κρίμα που το κράτος και ο μπαμπάς τους χάλασαν τόσα για να μάθουν ότι μάθανε.

Κοινώς, καλά κάνεις και σου αρέσει αυτό που διδάχτηκες ρε γαμημένε/η, πάει να πει ότι είσαι και καλός σε αυτό μάλλον, αλλά δεν ήταν ούτε είναι, ούτε ποτέ πρόκειται να γίνουν η κινητήρια δύναμη του σύμπαντος. Παρ’ το χαμπάρι και σταμάτα να μου προκαλείς εμετό, παράνοια, Black Rage, άκρατο αυνανισμό και φυσικά να θλάση στο ενδογενές μετατάρσιο του 12^ου σπονδύλου ΤΟΥ ΗΔΗ ΡΑΓΙΣΜΕΝΟΥ ΠΟΥΤΣΟΥ ΜΟΥ ΓΑΜΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΣΟΥ ΜΠΑΣΤΑΡΔΕ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΣΩΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΑΝΕΥ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΑΠΟΡΕΙΣ ΠΩΣ ΖΕΙ ΚΑΙ ΔΡΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ.

Τριμόγγολα, σεβαστείτε όσους έχουν την κοινή λογική να κατανοήσουν ότι αυτό που μάθανε είναι κομμάτι μιας μηχανής που χρειάζεται κάθε πιθανή πτυχή και γρανάζι για να πάει μπροστά και όχι μόνο εσάς και την όποια φιλολογία/ψυχολογία/ μαθηματικά/γεωγραφία/φυσική/χημεία/Cthulhu Mythos, κοινή λογική ρε μπάσταρδοι. Είναι αυτή που χρειάζεται για ένα νανοδευτερόλεπτο διαύγειας ώστε να δείτε ότι η έρμη η γνώση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΓΜΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΣΕΙΣ, ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΓΑΜΗΜΕΝΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΤΗΣ!

Να ξέρετε πως κάθε φορά που πάτε να δείξετε σε εμάς τους αδαείς και φτωχούς πνευματικά πόσο πιο γαμάτοι είστε και πάτε να τα δικαιολογήστε όλα μα όλα μέσω φιλολογίας/ψυχολογίας/ μαθηματικών/γεωγραφίας/φυσικής/χημείας/Cthulhu Mythos, ένα σφυρί θα ετοιμάζεται για πρόσκρουση με τον κρόταφο σας.

Τέρμα τα λόγια, μόνο δίκαση, γιατί η διαύγεια δεν βγαίνει σε ορό δυστυχώς.

Ένας ακόμα λόγος που πρέπει οι Death να διδάσκονται από το προνήπιο.

Για αυτή την έρμη τη στιγμή διαύγειας.

Σκέψη της ημέρας.

Ανακαλύφθηκε το εμβόλιο κατά της μαλακίας, και όσοι μαλάκες τρέξουν να το κάνουν είναι πολύ μαλάκες γιατί είναι εμβόλιο και όχι ορός.  

Δυο γυναίκες και εσύ.Ο πλήρης οδηγός.

Μιας και μαζεύω και το μερικών μηνών υλικό, αδέρφια, λάβετε και τούτο.



Λοιπόν ας πάρουμε αυτή την όμορφη και γεμάτη αρχέγονα ένστικτα σκηνή από την αρχή.

Είσαι στο σπίτι σου, αραχτός πάρταλος και ωραίος, κάποιο όμορφο χειμωνιάτικο απόγευμα χαζολογώντας με πράγματα που σε γεμίζουν κάπως, αλλά ξεφουσκώνουν γρήγορα.Πάνω που έχει αρχίσει να περνάει από το μυαλό σου το πρώτο ψήγμα βαρεμάρας σκάει τηλέφωνο/sms/msn instant message/email/σήμα καπνού από την Τάδε1, φίλη σου χρόνια και πρόσφατα πεοθήκη για τις κρύες νύχτες και σου λέει ότι έρχεται από εκεί να δείτε κάποιο επεισόδιο σειράς/ταινία και ότι άλλο βγει.
Λες οκ, ρίχνεις μια ξυσιά στο παπάρι σου που μόλις άρχισε να θυμάται ότι έχει φλέβες και σκίρτησε αχνά στην σκέψη γυναικείας σάρκας και βολεύεις καλύτερα τον κώλο σου στην καρέκλα/πολυθρόνα στην οποία κάθεσαι.
Ξέρεις ότι η Τάδε1 θα κάνει περίπου 40 λεπτά να έρθει στη φωλιά σου οπότε πιάνεις δουλειά.Διαλέγεις ένα τσοντοsite με καλό υλικό, ένα καλό και άξιο βίντεο το οποίο έχει αποδείξει την αξία του στο παρελθόν και γίνεσαι ο Hand Solo, μη σε βρει με σφαίρα στη θαλάμη όταν τελειώσει το επεισόδιο σειράς/ταινία, μιας και όσο θα βλέπετε ο στρατιώτης θα στήνει το σχοινάκι.
Ατέλειωτη ευχαρίστηση λοιπόν, ακαδημαϊκή κοινώς, με χάιδεμα στο κεφαλάκι και τέτχοια, 13-15 λεπτά, καθαρίζεις και στρίβεις ένα μερακλίδικο καθώς κοιτά φωτογραφίες της ή/και πρόσφατα logs με την Ταδε1 για να έχεις κάτι να το παίξεις πως νοιάζεσαι και λίγο για το τι σκέφτεται και όχι μόνο για το μουνάκι τση.
30 λεπτά μετά την ειδοποίηση, είσαι ετοιμοπόλεμος, με καθαρό μυαλό και φρέσκο ζβούκι να αναπληρώνεται στα αρχίδια σου χτυπάει το κουδούνι της κάτω πόρτας.Σηκώνεσαι νωχελικά, πας προς το θυροτηλέφωνο, πατάς κουμπί, τινάζεις στάχτη, βολεύεις πέος στο σώβρακο καλά και σώβρακο καλύτερα στο πανταλόνι, και πας προς την πόρτα.
Ακούς βήματα, από 2 άτομα, στιγμιαία σαστίζεις γιατί μάλλον είναι οι γείτονες, αλλά μετά ακούς το κελαρυστό κάλεσμα του κουδουνιού της πόρτας σου.Με το ύφος σου να δείχνει ένα αυθόρμητο "δε γαμνιέται" ανοίγεις και αντικρίζεις την Τάδε1 αγκαζέ με την Ταδε2, την όμορφή κολλητή της να σου γελούν και να εισέρχονται αποφασιστικά στη φωλιά σου.
Κλείνεις την πόρτα ψελλίζοντας ένα "καλώς τες" που προδίδει έκπληξη και ντεκαυλάρισμα επιτηδευμένο, και εκείνες παίρνουν πόζα μπροστά σου την ώρα που αφαιρούν τα λιτά τους πανωφόρια, εμφανώς ενοχλημένες, αλλά σωστά ενοχλημένες, σου κλείνουν το μάτι και λίγο πριν ενώσουν τα χείλη τους με πάθος σου λένε με έξτρα νάζι και πουτανια "δε σε βλέπουμε χαρούμενο".
Εκεί αρχίζεις να μετράς σε ταχύτητα σκέψης τα εξής: Ω ρε μαλάκα γλείφονται, χουφτώνονται κιόλας, παίζει να μου έχει φτάσει στη ροτόντα, σκατά τρέχει σάλιο, αυτές ανεβάζουν και εγώ κάθομαι σαν τον Καλογερόπουλο στο θηλυκή εταιρία, Τι ΣΚΑΤΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ!!!
Και με την τελευταία συλλαβή της τελευταίας σκέψης σου, βγαίνει μια κραυγή που υποβόσκει σε κάθε άντρα, μια κραυγή ενός ανθρώπου που έχει μόλις παγιδεύσει το μαμούθ και ετοιμάζεται να το σκοτώσει, κραυγή μονομάχου που αντιμετωπίζει λιοντάρια και το διάβολο μαζί, κραυγή του τελευταίου επιζώντα σε μάχη του μεσαίωνα ενάντια σε ορδές απίστων, ΤΗΝ ΚΡΑΥΓΗ ΠΟΥ Ο ΕΒΓΑΖΕ Ο ΚΕΡΑΥΝΙΟΣ ΔΙΑΣ ΟΤΑΝ ΝΙΚΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΤΙΤΑΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΥΦΩΕΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΙΧΝΕ ΣΤΟΝ ΤΑΡΤΑΡΟ, μια κραυγή που κάθε άντρας οφείλει να βγάλει κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπος με προκλήσεις που θα τον οδηγήσουν πιο κοντά στην αποθέωση, μια κραυγή που μας καθορίζει ως το κυρίαρχο φύλο από την αυγή του χρόνου.
Έπειτα όλα κινούνται σε ταχύτητα μη κατανοητή από θνητά μυαλά.
Ορμάς ωσάν αετός στο θήραμα.
Τις τρως ζωντανές.
Τους δείχνεις ποιος και γιατί είναι αυτός που κατουράει την περιοχή του εδώ και χιλιετίες, ποιος σκότωνε και έφερνε φαΐ, ποιος ήταν αυτός που ανακάλυψε τον τροχό, ποιος ήταν αυτός που πάτησε στη σελήνη και θα πατήσει τους χρυσαφένιους θρόνους της γης κάτω από τα σανδάλια του.

Κάνεις τσιγάρο.
Τις διώχνεις.

Τέλος.

Σκόρπιες σκέψεις*

*Τροφοδοτούμενες από τον Κυρ Γιάννη, εκείνον με το καφενείο.


Είπε/έγραψε που λέτε προχτές :
Δεν υπάρχει unplayable αρχίδι, μόνο άγαρμπες γκόμενες.


Και καπάκια θυμήθηκα το παρακάτω συμβάν από τις ηρωικές μου μέρες στον Λαγό Έβρου.

Ο Α*****ς ο μάγειρας έκανε μπάνιο ένα βράδυ του Ιουλίου του 07 μετά την αναφορά, και ενώ τραγουδούσε μελαγχολικά και γλυκά κάτι από Τζένη Βάνου, άρχισε να πράττει τα καθέκαστα.Δευτερόλεπτα μετά, ανάμεσα στους μελωδικούς λυγμούς του Μίμη Πλέσσα και γάργαρα αναφιλητά για κάποια φανταστική του πρώην, κραύγασε πνιχτά σαν πονεμένο κουτάβι κάτω από γαλότσα γκάτζου κυνηγού και τότε ακούστηκε το χαρακτηριστικό "ΠΛΟΚΤΣΚ" των τορνευτών μηρών του στα τιμημένα πλακάκια της 3ης, όπως ανακαλύψαμε μερικές στιγμές αργότερα, ντουζιέρας.
Θυμάμαι τον Γ******ο να δένει την εξάρτηση και να πετάει το τσιγάρο σε bullet time τρέχοντας με αλαλαγμούς να βρει κάμερα και τον εαυτό μου να μετράει καμμένα κύτταρα όταν ήρθαμε αντιμέτωποι με την κατάσταση του εκλεκτού μας μάγειρα.
Τυλιγμένος στην ημισκισμένη κουρτίνα της ντουζιέρας 3, κρατούσε στο γεμάτο σαπουνάδες αριστερό του χέρι πέος και μισό αρχίδι.Ήταν κουλουριασμένος και προσπαθούσε να ανοίξει το μουδιασμένο χέρι του από την ερωτική μέγγενη του πόνου που στιγμάτιζε ακόμα και τις παιδικές μας αναμνήσεις ψελλίζοντας "Ακούς, ακούς, ακούω να λες, ζημιές, ζημιές, μας κάνεις ζημιές αααααχ Μαράκι κοίτα με τι κάνω" με βλέμμα παιδιού ανήμπορου και ασθενικού που ζορίζεται στη σέλα του να ανέβει.
Είχαμε παγώσει.
Ο Γ******ς έμενε από μπαταρία και δεν έφτασε για την αποκαθήλωση του μαγειρικού και τιμημένου πέους και μερικές φορές εύχομαι να μην είχαμε τις αισθήσεις μας γιατί ακόμα μας στοιχειώνει.Όταν άνοιξε το χέρι του και το ύψωσε σε ένδειξη νίκης και βοήθειας συνάμα, έμεινε σιωπηλός και δάκρυσε.Κοίταξε χαμηλά και έκλαψε καθώς κοιτούσε τον ανδρισμό του που έμοιαζε να τον είχε περάσει ερπύστρια και έσβησε μέσα σε δάκρυα και σαπουνάδα από adidas λέγοντας μόνο μια θλιμμένη επικήδεια φράση.
"Ποτέ ξανά όπως εκείνη".
Δεν μιλήσαμε για αυτό μέχρι πέρσι που τον είδαμε σε μια συναυλία και κοιταχτήκαμε σιωπηλά, ξέροντας πως ο στρατός μας έκανε να δούμε τι είμαστε.
Έρμαια κακοπαιγμένων αναμνήσεων αριστερών χεριών.

Σκεφτείτε το οι καλυνηχτάκηδες!