Σφυρί - Χριστιανισμός 3-0

Κι εκεί που κάθομαι αμέριμνος και ξεβιδώνω βίδες υπό τους ήχους των Bodom και έχω στείλει κάπως μακριά το σκατό από το κεφάλι, σκάνε μέσα στο μαγαζί κάτι τύπισες φωνάζοντας "ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ?!?!" ενώ βρισκόμουν φάτσα φόρα στην είσοδο και δεν είμαι από αυτούς που κρύβονται. 

Σήκωσα το γαντοφορεμένο χέρι μου και τους έκανα νόημα να πλησιάσουν ενώ ταυτόχρονα παρατηρούσα ότι και οι δύο είχαν τον ίδιο ψηλό κότσο, την ίδια μακριά μπλε φούστα(έκρυβε και αστράγαλο), το ίδιο εκρουζαχαριλερωμένο(?) πουλόβερ, κρατούσαν ένα νεκρό δάσος η καθεμιά σε εφημερίδες παραμάσχαλα και είχαν ένα ύφος παρόμοιο με εκείνο που θα είχε ο Λεοντόκαρδος όταν αντιμετώπιζε τον Σαλαντίν.Α, είχαν και τις ίδιες παχιές φαβορίτες και το ίδιο αραιό μουστάκι, οπότε κάτι ψιλιάστικα. Όταν έφτασαν εντός του ηχητικού τοίχους που είχαν χτίσει οι Φινλανδικές μελωδίες, κοντοστάθηκαν.Η έκφραση τους αγρίεψε και η θέληση τους δοκιμάστηκε. Πριν προλάβω να αποκριθώ ή να προσπαθήσω να δώσω φωνή στις σκέψεις μου(εγώ κι ο Σπάρτακος πανάθεμα), η πιο μεγάλη σε ηλικία έκανε νόημα στην δεύτερη να σταθεί, και η πρώτη έκανε ένα γενναίο βήμα μπροστά και κορδώθηκε. Ενώ το δεξί μου φρύδι είχε αγγίξει την καράφλα και το αριστερό μου χέρι συνέχιζε να ακολουθεί το πρωτόκολλο επισκευής, με πήρε μια εσάνςςς λιβανιού και μασχαλίλας και η μπροστάρισα ξεροκατάπιε, κορδώθηκε λιιιιιιιιιίγο ακόμα και τράβηξε κάτω από τη μιαρή μασχάλη της μια εφημερίδα. 

Και εδώ είναι που αρχίζει η παράνοια και ο σουρεαλισμός. Το κομμάτι που βάραγε από πίσω μόλις περνούσε από το σόλο στη γέφυρα και δυνάμωσε πολύ και απότομα, και έτσι η στεντόρεια και γεμάτη θέληση και στόμφο φωνή της ορθοδοξίας ενώθηκε με μια γιομάτη στριγκλιά του Alexi Laiho, την οποία ακολούθησε ένα δικασίδι, κάτι κιθάρες, το αποκρουστικό "ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ" της άπλυτης μπροστάρησας θεούσας, κάτι ριφάρες ΝΑ, η τρεμάμενη κραυγή της μικρότερης άπλυτης θεούσας που είπε "Ευδοκία ΜΗ, ΜΗ ΛΥΓΙΣΕΙΣ", ένα "ιησούς χριστός γφσδγφσδγαφδσαπαστός", κορύφωση φινλανδικού ρεφραίν με μετατροπία, κάτι άλατα έσπασαν στον ώμο μου, ο γδούπος των εφημερίδων στο τσιμέντο και τέλος, το κομπρεσέρ του αέρα να παίρνει μπροστά και να ουρλιάζει σαν λυσσασμένο μεταλλικό χτήνος εγκρίνοντας το μπάχαλο...
Έμεινα να κοιτώ καθώς φεύγανε άτακτα, τσιρίζοντας κάτι για το σατανά και την ψυχή μου, η μικρή έκλαιγε θαρρώ και δεν σταματούσε να σταυροκοπιέται καθώς ανέβαιναν τη ράμπα προς το φως, το οποίο φως ξαφνικά χάθηκε την ώρα που ένα πολύ μεγάλο φορτηγό με ρυμούλκα μπήκε στο πλάνο και σταμάτησε μπροστά στον απέναντι και σκίασε τα πάντα. Ήταν η στιγμή που σταμάτησε το κομπρεσέρ, άλλαζε το κομμάτι στο μύδια πλέηα και ο συριγμός που άφησαν τα αερόφρενα του 4αξονικού τέρατος απ' έξω είχε σβήσει, όταν ακούστηκε το χαρακτηριστικό "ΚΛΟΝΓΚ!" του κεφαλιού της γηραιάς θεούσας πάνω στον πρόβολο της ρυμούλκας...
Το γέλιο μου επισκίασε για λίγο τις παναγίες τους οδηγού προς το ζώο που απλά βγήκε στο δρόμο και έπεσε πάνω σε ένα τεράστιο όχημα που μόλις πάρκαρε και τα τρελαμένα χριστιανόλογα της μικρής θεούσας, και έμεινα γονατιστός να γελάω ημίτρελα πάνω από μια αλουμινένια ανάρτηση, καθώς οι θεούσες, η μία λίγο ζάντα από το χτύπημα κι η άλλη αλαφιασμένη, έφευγαν ενώ ο γάτος μου μόλις είχε μπει στο πλάνο και άφηνε τη μυρωδιά του πάνω στο καινούριο πράμα που βρήκε μπροστά του.Την ντάνα με τις εφημερίδες "Χριστιανισμός"..
Δεν ξέρω πως και γιατί συνέβη όλο αυτό, συμπεράσματα δικά σας, απλά ήθελα να το μοιραστώ.
Σουρεαλισμός αδέρφια.

To μπαμπίρι από τη ναζαρέτ φταίει.