Καλοκαίρι.

Ιδού οι σκέψεις μου για την αγαπημένη εποχή του λαού...


Αλήθεια ποιος μαλάκας το ονόμασε καλό?
Τι σύλληψη ήταν αυτή?
Πόσο πολύ είχε ανάγκη να ονομάσει κάτι καλό που έφτασε στο σημείο να ονομάσει καλή μια εποχή που βράζουν όλα, που καίγονται δάση, που είσαι νωχελικός 24 ώρες τη μέρα και που φυσικά όλες οι γυναίκες κάνουν "φλιπ φλοπ"?
Σύμφωνοι, το να βλέπεις ημίγυμνη γυναικεία σάρκα παντού στους δρόμους είναι καλό, αλλά το να τη βλέπεις γυμνή παραμένει καλύτερο, μέχρι τότε βάλτε στον πάτο σας τη ζέστη.
Αφήστε δε, που μαζί με τις καλλίγραμμες ημιγδύνονται και τα πατζούρια, ειλικρινά κάτι τόσο βλάσφημο και μιαρό όσο μια κοιλιά σαν τη δικιά μου να εξέχει και να χύνεται στα γόνατα, δεν μπορεί να συγχωρεθεί για "μια μουνάρα μαλάκα που είδα σήμερα στο μετρό, να δεις πως κολλούσε στις ρώγες της το λευκό t-shirt" και για κανέναν γαμημένο λόγο.
Μιλώντας για μέσα μαζικής παράκρουσης και "καλο"καίρι, έχω να πω μόνο, γαμώ τους ουρανούς.
Η ιδρωτίλα είναι τόσο παχιά που σχεδόν σου κάθεται στις μυτότριχες.Χιλιάδες ιδρωμένοι κάθε ηλικίας είναι δίπλα σου, τρίβονται πάνω σου, αφήνουν λεκέ στο κάθισμα που ψάχνεις να παρηγορήσεις τον ροδαλό σου κώλο.
Αν είναι δυνατόν.
Τι άλλη μαλακία υπάρχει, α ναι, ανοιχτά παράθυρα και ο κάθε γαμώμανος καριόλης περνάει είτε απλά γκαζωμένος με το τυχάρπαστο φωνακλάδικο δίκυκλο μίασμα του, είτε κάποιος κάγκουρας με το τυχαίο κάμπριο και τα τυχαία σκυλάδικα στη διαπασών.

Βέβαια αδέρφια, τίποτα από τα παραπάνω δεν μου σπάει τα νεύρα περισσότερο με αυτή την γαμημένη εποχή όσο το γεγονός ότι όλοι εκεί έξω έχουν κάτι καλό να θυμούνται από κάποιο/α καλοκαίρι και έχουν γαμηθεί να νοσταλγούν καλοκαίρια και χαρές και άλλα τέτοια υποανθρώπινα πράγματα.
Αλλά όχι, δεν τα νοσταλγούν μόνο, τα κάνουν τραγούδια, τα κάνουν βιβλία, τα περνάνε στο συλλογικό νου των παιδιών τους(κάτι που έγινε και σε εμάς) και τα μαλακισμένα μένουν με τη γλύκα ότι επειδή δεν έχουν σχολείο είναι όλα καλά και ρόδινα και πως κάθε καλοκαίρι ανοίγονται μπροστά τους ορίζοντες για εμπειρίες και ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ ΚΟΥΝΙΟΥΝΤΑΙ ΡΕ ΓΑΜΗΜΕΝΟΙ!!!

Από τα πρώτα χρόνια που όλοι αυτοί άρχισαν να έχουν σωστά ερεθίσματα, κοινώς μόλις ανακαλύπτουν τις καύλες τους, αρχίζουν και οι ιστορίες για ωραία καλοκαίρια, για αξέχαστα καλοκαίρια, για καλοκαίρια που θα ξανάρθουν δύσκολα αλλά ελπίζουν, για, για, για...
Ένα τυχαίο παράδειγμα είναι ότι οι περισσότεροι γάμοι γίνονται καλοκαίρι και τα περισσότερα διαζύγια βγαίνουν το χειμώνα, άρα τα καλά είναι σε άλλες εποχές...

Ε λοιπόν δεν έχω κάτι καλό να θυμάμαι από κανένα καλοκαίρι.
Το σκεφτόμουν μέρες τώρα, έκανα ένα μικρό απολογισμό των όσων κακοκαιριών θυμάμαι από τα 28 που έχω ζήσει.
Τίποτα που να πιάνει άλλα που έχουν συμβεί ή/και έχω πράξει/βιώσει τις υπόλοιπες τρεις "κακές" εποχές.
Σκατά όλα εεε.
Τίποτα λέμε, φιάσκο, φήμες και κιτρινισμοί όλα.
Από τα πιο απλά, βλέπε χαμένες εξεταστικές, χυλόπιτες, καμμένα δάση, χαμένους φίλους(νεκρούς ρε ζώα, όχι από το άλλο), ψείρες σε λάθος σημεία, μέχρι το πιο σημαντικό, ότι δηλαδή όλοι είναι χαρούμενοι και εγώ πάντα περίεργα και ιδρωμένος μέχρι και στα κόκαλα!!
Επίσης έχω προσέξει ότι όταν κάποιοι είναι σκάρτοι, τείνουν να αποκαλύπτονται πάντα αυτήν την γαμημένη εποχή(όχι μην πάει ο νους σας εκεί, ούστ!), πάντα θα βγαίνουν στην επιφάνεια μικροψυχίες, πισώπλατες μαχαιριές, κακίες, δυσεντερία, και ξέρετε γιατί?
Γιατί όλοι έχουν/τε πιστέψει το ότι αυτή την εποχή όλα είναι καλά και όταν κάποιος άλλος περνάει καλύτερα ή προσπαθεί καλύτερα από τον δίπλα, τότε αρχίζει ο φθόνος και καταλήγει πάντα στο να θέλουν "να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα", είτε το σκέφτηκαν εκείνη τη στιγμή ή απλά ήταν σε νάρκη για καιρό.

Βλάπτει αυτή η εποχή αδέρφια.
Βλάπτει σοβαρά.
Βλάπτει αργά αλλά σταθερά, γιατί μια μέρα όλοι συνειδητοποιούν ότι όλα όσα αναπολούσαν και εύχονταν να ξαναζήσουν ήταν απλά το λάθος στην πλήρη του έννοια.

Άκου καλό...