Ιστορίες καθημερινής αυτοταπείνωσης μέρος πρώτο.

Γυμναστήριο, κάπου κοντά στο τέλος του προγράμματος, ζοριλίκι, ιδρώτας, κάπου ματώνει ο δεξιός μου αντίχειρας, γενικά πόνος. Τελεύω μια άσκηση και μένω καθισμένος κυριολεκτικά στην ίδια στάση με τον Στοχαστή του Ροντέν, σε πιο καραφλή και μουσάτη εκδοχή, και συνάμα με το ύφος της απόλυτης μεταλλικής ευχαρίστησης γιατί μόλις είχε σκάσει στα ακουστικά μου ο ήχος από την εισαγωγή του Secret of Steel. Κι εκεί που χαζεύω κώλους και ευχαριστώ τον Αυτοκράτορα που έλειπαν οι γαρίδες σήμερα, ανεβάζω το ισοτονικό μου αφέψημα και τραβάω τζούρα και πέταξα την όποια εικόνα είχα για τον εαυτό μου σε κλίβανο.

Διότι όπως προείπα, στάση Στοχαστή, καράφλα, μούσι, καμάρωνα τα χέρια μου πλέον μπορώ να δω και μια δυο φλέβες, Manowar, πονεμένοι μύες και ιδρωτίλα, ύφος απόλυτης μεταλλόκαυλας, και το δεξί μου χέρι μόλις είχε ανέβει και έφερε για να ακουμπήσει στο στόμα μου, με αντίστοιχη ποζεριά ακόμα και αυτή η κίνηση πάντα, ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΙΟ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΧΤΥΠΗΤΟ ΡΟΖ ΙΣΟΤΟΝΙΚΟ ΠΟΤΟ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ!...
Παραλίγο να το φτύσω από το γέλιο.

Και τη ντροπή.

Και ήταν και ωραίο..για ροζ πόσιμο πράμα δλδ...

σκάω.
Κράχτε, ξέρω γω, τσάμπα είναι.

Λέξεις, πράξεις και λογική που δεν κάνουν για βρίσιμο.

Κάτι μέρες πριν, η αξιότιμη συντάκτρια του THE WALL, σε ένα fb post στο οποίο παρέθετα τη σοφία μου περί βρισίματος, γιατί κάποιος είχε πει αυτό που κάνουμε καλά να το μοιράζουμε, γύρισε και έβαλε Placebo, ένα κομμάτι που λέγεται Fuck You(OYAΟΥ δλδ είναι τόσο μπροστά και ανατρεπτικοί πιΣΚΑΣΕΓΑΜΩΤΟΚΕΦΑΛΙΣΟΥΓΑΜΩ) ως κάτι κατάλληλο για να βρίσεις κάποιον.
Εγώ μάδησα κάτι τρίχες στα χέρια γιατί μαλλιά δεν έχω και το μούσι είναι πολύτιμο, σκεπτόμενος και έπειτα γράφοντας το «Δεν το λέω επειδή μισώ με τόσο πάθος τους placebo που δίνει νόημα στη ζωή μου, όχι, απλά αν πας να βρίσεις κάποιον με placebo είναι σαν να προσπαθείς να του σπάσεις τα πλευρά με λαστιχάκι για τα μαλλιά», οπότε είπα να της την αφιερώκω την ανάρτηση τούτη, μπας και μάθει να βρίζει λίγο καλύτερα, κι εκείνη κι εσείς :)

Τι σκοπό εξυπηρετούν οι βρισιές; Ποιο το νόημα; Γιατί το έχουμε αναπτύξει τόσο ανα τις χιλιετίες(ναι ναι τα έχω ξαναπεί εν μέρει στο άλλο με τσι παροιμίες);

Ας το δούμε σφαιρικά λοιπόν.
Το βρίσιμο, η βρισιά, η εξύβριση προέρχονται από το «Ύβρις», εκείνο το αρχαίο, θυμάστε; Είναι ένα από τα πολλά για τα οποία βαράνε μαλακία με την πάρτη τους οι φασίστες και σημαίνει προσβολή. Προσβολή απέναντι στον άγραφο θεϊκό νόμο όταν υπερέβαινε τον εαυτό του ένας θνητός και γινόταν αλαζόνας, όταν ήταν τυφλά προσηλωμένος στο προσωπικό του πάθος και γενικά εκλαμβάνεται ως πάθος, αλαζονεία, έπαρση κοκ, και ήταν βασικό στοιχείο της κοσμοθεωρίας των αρχαίων καθώς και του έργου τους γιατί έπαιζε σημαντικό ρόλο στην τραγωδία, στους μύθους και θρύλους και γενικά στην κουλτούρα τους.

Στη νεότερη ελληνική γλώσσα/πραγματικότητα/κουλτούρα, η ύβρις έχει πάψει να παίζει τέτοιο ρόλο, εκτός κι αν είσαι μόγγολος χρυσαυγίτης οπότε επειδή είναι κάτι αρχαιοελληνικό για κάποιο γαμημένο λόγο παίζει αυτόματα σημαντικό λόγο, αν και χρησιμοποιείται με την αρχαία της έννοια ορισμένες φορές, έχει μείνει μόνο το πιο απλό παράγωγο της, η βρισιά, κοινώς κάτι που θίγει την τιμή και την αξιοπρέπεια κάποιου, κάτι που προκαλεί είτε είναι βάσιμος ισχυρισμός είτε δεν είναι. Μπορεί δηλαδή κάποιος που θα σου πει «Ο πατέρας σου ρουφάει ψωλές ασθενικών νάνων ladyboys» να το ξέρει και να στο λέει για να σε θίξει, ή απλά να το λέει επειδή πάρκαρες σαν μαλάκας σε θέση για παράλυτους και θέλει να σε κάνει να βγεις από το κωλάμαξο σου για να τις παίξετε.

Δε με νοιάζει η σύνδεση της Ύβρεως με την Βρισιά, απλά να κατανοήσουμε ότι το βρίσιμο, το σκατό, το γαμωκάντηλο έχουν φτιαχτεί για να προσβάλουν, να θίγουν, να προκαλούν, να κάνουν το στόχο σου να πληγωθεί και να ενδώσει ψυχή τε και σώματι σε κάτι που θέλεις εσύ να του προκαλέσεις εκείνη στη στιγμή, είτε καλό, είτε κακό. Μπορεί να τον βρίζεις γιατί σου έκλεισε το αμάξι όπως πιο πάνω, μπορεί επειδή απλά είναι μουνόπανο 2 τάξεις μεγαλύτερος και επειδή φοράει ΓΚΕΤΑ κλότσησε τη μπάλα σας ένα σχολείο παραδίπλα όταν πέρασε από μπροστά του και απλά το έκανε, μπορεί να τον βρίζεις γιατί είναι ο κολλητός σου και έτσι οφείλεις να κάνεις, μπορεί να τον βρίζεις επειδή θέλεις να του δείξεις κάποια μαλακία που μόλις έκανε με έναν τρόπο λιγότερο ακαδημαϊκό από εκείνον ενός γονέα,  μπορεί να βρίζεις γιατί είναι ο απειροελάχιστος τρόπος ξαλαφρώματος, οι λόγοι είναι πολλοί. Το θέμα είναι ότι ανεξαρτήτως λόγου, οφείλεις να είσαι απόλυτος και ισχυρός όταν βρίζεις. Όποιον τομέα και να θέλεις να καλύψεις, οφείλεις να το κάνεις σωστά ρε παιδί μου, αντρικά, ΚΕΡΑΥΝΕΙΑ!! Να βρίσεις και να τρέξουν οι τιτάνες να μπουν στα Τάρταρα μόνοι τους. Προσοχή, δεν εννοώ να φωνάζεις, αλλά να δείχνεις το ποσοστό νεύρων σου με λέξεις, αν δε, βρίζεις και ψιλό ακαδημαϊκά, λίγο πιο geeky στην τελική το κάνει καλύτερο γιατί ο άλλος προσβάλλεται δυο φορές αν του πεις κάτι του στιλ «Γαμώ την μπαναγία σου μαλάκα, είσαι πιο άχρηστος και από ΑP Garen με Clarity» διότι δεν το καταλαβαίνει κιόλα.
Το βρίσιμο να είναι οξύ, αιχμηρό, να μην περιέχει ίχνος ντροπής και σεβασμού στο οτιδήποτε, ακόμα και στο λαρύγγι σου(νταξ αν βρίσεις στις γλώσσες του Lovecraft είσαι άξιος για άγαλμα, respect) , ακόμα και στις δικές σου ιδέες, να προκαλεί αηδία, τρόμο και εφιάλτες, να στοιχειώνει παιδικές αναμνήσεις ρε παιδί μου.

Πχ:
«Αυτός που έγραψε το άνωθεν είναι κομπάρσος σε τσόντα με νάνους πούστηδες»

«Πάνε γαμήσου με αλυσοπρίονα και ζώα…. που κρατάνε αλυσοπρίονα. Σκουριασμένα…»

«Είσαι τρελός κι έχεις προβλήματα υγείας»

«Είσαι για το πέος νεκρόφιλου πούστη»
«Θα σε γαμήσω, θα σε γκαστρώσω, θα σε ξεγεννήσω με τροχό, θα αλέσω το βρέφος να το φάω και να στο κάνω εμετό στην πληγή στη μήτρα γαμημένη που έχεις βάλει τη ακόμα πιο γαμημένη λαμπάδα σε θέση για εμβολισμό και έχεις κάψει τα μαλλιά μου γαμώ το πούσταρο το καριόλη το χριστό που προσκυνάς. Α και όσο σου κερνάω το φρεσκοαλεσμένο βρέφος ξανά στη ξεσκισμένη μήτρα, θα σου στάζω και κερί από τη λαμπάδα καριόλα, που δεν ψοφάτε να γλιτώσουν τα μαλλιά μου»..εχμ τραυματική εμπειρία σε ανάσταση όταν ακόμα είχα μαλλιά μακριά και τέτοια, τεσπα…

Γενικά ξέρουμε τι προκαλεί το μέσο έλληνα, όσοι έχουν περάσει τα 30 έχουν αποκτήσει μια λογική στο σκατό, ξέρουν να παίξουν με κάποιες λέξεις και έννοιες, ακόμα και να προσαρμόζονται στην εκάστοτε κατάσταση και άτομο/α για να βρίσουν ανάλογα, οπότε περνάμε στο δεύτερο και κύριο μέρος της ανάρτησης τούτης.
Τι ΔΕΝ πρέπει να χρησιμοποιούμε για βρίσιμο.

Αυτό δεν το έχω ξανακάνει να πω την αλήθεια, δεν το είχα σκεφτεί γιατί μάλλον γεννήθηκα με γονίδια γαμωκάντηλου και δεν είπα ποτέ κάποιον κανάγια, ποταπό, κουτεντέ, τεντυμπόυ κλπ ειλικρινά δεν ξέρω πως, απλά το ότι βρίζω καλά λέω να το βάζω και στα βιογραφικά μου. Οπότε ας πλατειάσω όσο δεν πλατείασα ποτέ, είπαμε το σωστό το βρίσιμο πρέπει να είναι οξύ, αντρίκειο, να μην ντρέπεται και να προκαλεί κάθε πιθανή ομάδα ανθρώπων και ιδανικών άρα το αντίθετο είναι απλό, αλλά κάλλιστα μπορεί κάποιος να πέσει στην παγίδα, όπως είπα στην αρχή η αγαπητή Άννα έβρισε με Placebo…
Ε δεν κάνει ρε μάγκα. Ας ξεκινήσω μια λίστα με λέξεις, θέματα και λογική αν μου επιτρέπετε που δεν κάνουν για βρίσιμο/θίξιμο.
Για πάμε.

1. Δεν κάνει να χρησιμοποιείς συγκροτήματα του δήθεν εναλλακτικού χώρου πχ Placebo, Editors, Killers και κάθε άλλο σκατίφλωρα που το παίζει κακός επειδή λέει ένα «fuck you» ή κάτι κακό για κάποια θρησκεία. Είναι φλωριά, είναι λάθος, είναι σαν να πας να ρίξεις παναγία και να πεις «Ο χριστός σου είναι φυτό και η παναγία σου χοντρή και με σπυράκια». Ο στόχος που πας να προσβάλλεις νικάει επί τόπου.
2. Απαγορεύεται ρητός και δια μακριάς σπάθης η χρήση πλήρως ακαδημαϊκής γλώσσας τύπου Ζουράρη για βρίσιμο. Κάθε φορά που κάνεις κάτι τέτοιο βγάζουν έναν ακόμα δίσκο οι placebo. Λίγη κουλτούρα κάνει καλό σε όλα, αλλά μη το καρφοκωλιάζουμε. Κάτι τέτοιο εννοώ, οπότε ΟΧΙ! Όχι, στεγνό όχι.
3. Δεν μπορείς να βρίσεις χρησιμοποιώντας λέξεις/ορισμούς από αριστερή, ακροαριστερή, δεξιά και ακροδεξιά φιλοσοφία/δόγμα. Όποτε επικαλείσθε Στάλιν, Χίτλερ, Μαρξ, Γκέμπελζ και γενικά οποιονδήποτε που ανήκει σε κάτι που τελειώνει σε «ισμός», νικάει ο Cthulhu.
4. Δεν είναι ανθρώπινο να βρίζεις χρησιμοποιώντας συντακτικό και γλώσσα σαν εκείνο τον τρίπουστα που κάνει την εκπομπή στο mad για το cinema, ξέρετε ποιον λέω. Πριν χρόνια είχαμε πιάσει για κακή μας τύχη μια κουβέντα με κάτι τύπους που μιλούσαν έτσι και όταν μετά από λίγο άρχισα τις δοξολογίες, εκείνοι άρχισαν να βρίζουν ή μάλλον να προσπαθούν να βρίσουν(αργούσαν για να σκεφτούν) στο ίδιο ύφος. Οι ψυχές και το αίμα σας θα πάει στον Άριοχ.
5. Όταν πας να βρίσεις και βάζεις κάτι ρατσιστικό μέσα, ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΛΥΠΤΕΙΣ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΡΘΗ ΕΚΦΡΑΣΗ! ΚΑΤΑΠΙΕ ΤΟ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΕ! Εκεί φαίνεσαι χειρότερα από ρατσιστής. Φαίνεσαι σαν παρουσιαστής της Fox. Βρίζεις ρε γαμημένε, δεν προσέχουμε στις βρισιές, προσέχουμε για να μην φτάσουμε εκεί. Άπαξ και έφτασες στο σκατό δεν υπάρχει γυρισμός, είναι σαν εκείνους που στα rpg sessions λένε κάτι του στιλ «τρέχω προσεκτικά»… ΟΧΙ! ΟΧΙ ΓΑΜΗΜΕΝΕ ΓΑΜΩΜΑΝΕ ΓΑΜΩ ΤΟ ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ ΘΑ ΤΟ ΠΕΙΣ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΙ ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΜΕ ΤΗ ΝΕΚΡΗ ΕΒΡΑΙΑ ΓΙΑΓΙΑ ΣΟΥ ΣΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΖ!
6. Δεν κάνει να βάζεις ενοχή τύπου υπερπωρωμένων  φιλόζωων/χορτοφάγων/καρπιστών και λοιπών που διάλεξαν να κατέβουν από μόνοι τους στην τροφική αλυσίδα μέσα στο βρισίδι. Χαλάς τη γλύκα του. Άσε που μετά θα είσαι για πάντα στα μάτια των λογικών ίδιος με τους προαναφερθέντες ανθυποϋπανθρώπους…
7. Μην χρησιμοποιείς τα ήρεμα και λογικά πράγματα, λέξεις κλπ από ακραίες μπάντες/καλλιτέχνες όταν είναι να τους επικαλεστείς για βρίσιμο. Είναι το ίδιο με το Νο. 1 αλλά αντιδιαμετρικά.
8. Μην χρησιμοποιείς επί ματαίω τον Χάρρυ Κλυνν, καθώς και τους, George Carlin, Louis C.K, Bill Hicks, Bill Burr, Eddie Izzard, Jimmy Carr.
9. Μην χρησιμοποιείς ατάκες από ΑΜΑΝ, Λαζόπουλο και ελληνικές σειρές δήθεν κομωδίας. Εκεί νικάνε όλοι οι Μεγάλοι Παλαιοί, όχι μόνο ο Cthulhu.
10. Γενικά μην κωλώνεις, μη σκέφτεσαι τι μπορεί να συμβεί, άσε το να βγει, αγνό και αφιλτράριστο, σκέψου το σαν το ιδανικό χέσιμο. Δεν το κρατάς ποτέ, το αμολάς και είσαι ο άρχοντας του σύμπαντος, έτσι και στο βρίσιμο.

Αυτά μου έρχονται προς το παρόν, ελεύθερα συμπληρώστε ότι θέλετε.

Κομματάκι για το καλό
Για το καλό λέμε!

Σφυρί - Χριστιανισμός 3-0

Κι εκεί που κάθομαι αμέριμνος και ξεβιδώνω βίδες υπό τους ήχους των Bodom και έχω στείλει κάπως μακριά το σκατό από το κεφάλι, σκάνε μέσα στο μαγαζί κάτι τύπισες φωνάζοντας "ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ?!?!" ενώ βρισκόμουν φάτσα φόρα στην είσοδο και δεν είμαι από αυτούς που κρύβονται. 

Σήκωσα το γαντοφορεμένο χέρι μου και τους έκανα νόημα να πλησιάσουν ενώ ταυτόχρονα παρατηρούσα ότι και οι δύο είχαν τον ίδιο ψηλό κότσο, την ίδια μακριά μπλε φούστα(έκρυβε και αστράγαλο), το ίδιο εκρουζαχαριλερωμένο(?) πουλόβερ, κρατούσαν ένα νεκρό δάσος η καθεμιά σε εφημερίδες παραμάσχαλα και είχαν ένα ύφος παρόμοιο με εκείνο που θα είχε ο Λεοντόκαρδος όταν αντιμετώπιζε τον Σαλαντίν.Α, είχαν και τις ίδιες παχιές φαβορίτες και το ίδιο αραιό μουστάκι, οπότε κάτι ψιλιάστικα. Όταν έφτασαν εντός του ηχητικού τοίχους που είχαν χτίσει οι Φινλανδικές μελωδίες, κοντοστάθηκαν.Η έκφραση τους αγρίεψε και η θέληση τους δοκιμάστηκε. Πριν προλάβω να αποκριθώ ή να προσπαθήσω να δώσω φωνή στις σκέψεις μου(εγώ κι ο Σπάρτακος πανάθεμα), η πιο μεγάλη σε ηλικία έκανε νόημα στην δεύτερη να σταθεί, και η πρώτη έκανε ένα γενναίο βήμα μπροστά και κορδώθηκε. Ενώ το δεξί μου φρύδι είχε αγγίξει την καράφλα και το αριστερό μου χέρι συνέχιζε να ακολουθεί το πρωτόκολλο επισκευής, με πήρε μια εσάνςςς λιβανιού και μασχαλίλας και η μπροστάρισα ξεροκατάπιε, κορδώθηκε λιιιιιιιιιίγο ακόμα και τράβηξε κάτω από τη μιαρή μασχάλη της μια εφημερίδα. 

Και εδώ είναι που αρχίζει η παράνοια και ο σουρεαλισμός. Το κομμάτι που βάραγε από πίσω μόλις περνούσε από το σόλο στη γέφυρα και δυνάμωσε πολύ και απότομα, και έτσι η στεντόρεια και γεμάτη θέληση και στόμφο φωνή της ορθοδοξίας ενώθηκε με μια γιομάτη στριγκλιά του Alexi Laiho, την οποία ακολούθησε ένα δικασίδι, κάτι κιθάρες, το αποκρουστικό "ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ" της άπλυτης μπροστάρησας θεούσας, κάτι ριφάρες ΝΑ, η τρεμάμενη κραυγή της μικρότερης άπλυτης θεούσας που είπε "Ευδοκία ΜΗ, ΜΗ ΛΥΓΙΣΕΙΣ", ένα "ιησούς χριστός γφσδγφσδγαφδσαπαστός", κορύφωση φινλανδικού ρεφραίν με μετατροπία, κάτι άλατα έσπασαν στον ώμο μου, ο γδούπος των εφημερίδων στο τσιμέντο και τέλος, το κομπρεσέρ του αέρα να παίρνει μπροστά και να ουρλιάζει σαν λυσσασμένο μεταλλικό χτήνος εγκρίνοντας το μπάχαλο...
Έμεινα να κοιτώ καθώς φεύγανε άτακτα, τσιρίζοντας κάτι για το σατανά και την ψυχή μου, η μικρή έκλαιγε θαρρώ και δεν σταματούσε να σταυροκοπιέται καθώς ανέβαιναν τη ράμπα προς το φως, το οποίο φως ξαφνικά χάθηκε την ώρα που ένα πολύ μεγάλο φορτηγό με ρυμούλκα μπήκε στο πλάνο και σταμάτησε μπροστά στον απέναντι και σκίασε τα πάντα. Ήταν η στιγμή που σταμάτησε το κομπρεσέρ, άλλαζε το κομμάτι στο μύδια πλέηα και ο συριγμός που άφησαν τα αερόφρενα του 4αξονικού τέρατος απ' έξω είχε σβήσει, όταν ακούστηκε το χαρακτηριστικό "ΚΛΟΝΓΚ!" του κεφαλιού της γηραιάς θεούσας πάνω στον πρόβολο της ρυμούλκας...
Το γέλιο μου επισκίασε για λίγο τις παναγίες τους οδηγού προς το ζώο που απλά βγήκε στο δρόμο και έπεσε πάνω σε ένα τεράστιο όχημα που μόλις πάρκαρε και τα τρελαμένα χριστιανόλογα της μικρής θεούσας, και έμεινα γονατιστός να γελάω ημίτρελα πάνω από μια αλουμινένια ανάρτηση, καθώς οι θεούσες, η μία λίγο ζάντα από το χτύπημα κι η άλλη αλαφιασμένη, έφευγαν ενώ ο γάτος μου μόλις είχε μπει στο πλάνο και άφηνε τη μυρωδιά του πάνω στο καινούριο πράμα που βρήκε μπροστά του.Την ντάνα με τις εφημερίδες "Χριστιανισμός"..
Δεν ξέρω πως και γιατί συνέβη όλο αυτό, συμπεράσματα δικά σας, απλά ήθελα να το μοιραστώ.
Σουρεαλισμός αδέρφια.

To μπαμπίρι από τη ναζαρέτ φταίει. 

Φλας.

Καλημέρα, καλό μήνα και γαμώ το μουνί της παναγίας,

ΤΟ ΦΛΑΣ ΔΕΝ ΦΟΡΟΛΟΓΕΙΤΑΙ, ΔΕΝ ΚΟΣΤΙΖΕΙ, ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ, ΔΕΝ ΣΦΑΖΟΝΤΑΙ ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ ΝΗΠΙΑ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΣΛΑΑΝΕΣ, ΔΕΝ ΑΠΟΚΤΑΤΕ ΤΡΙΧΟΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΙΚΡΑΙΝΕΙ ΤΟ ΠΟΥΛΙ ΣΑΣ ΟΤΑΝ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ.

ΓΑΜΩ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΤΟΥΖΑ ΓΑΜΗΜΕΝΟΙ.

Το πρωί έπεσα πάνω στον πρώτο που δεν έβγαλε φλας, και ήταν τόσο ωραία, όταν μου έκανε δήλωση και θα με πληρώνει συν την λαχτάρα του, που έλαβε 1μιση τόνο βαυαρικό σίδερο στον πρωκτό, ξέδωσα.Ήταν καλά.
Αδέρφια κάντε το ίδιο, δεν βγάζουν φλας, πάνω τους.
Για τα Stop δεν το συζητάω, ντου και δίκαση στον κάθε γαμώμανο που τα αγνοεί, τέλος πάντων, γαμώ το χριστό σας μπάσταρδοι και με τα πόδια να είμαι θα σας σπαώ τα αμάξια όταν δεν το βγάζετε.
Αυτά.
Εξολοθρεύστε τους μαλάκες. 

Της Μιζέριας και της Βλακείας.

Αδέρφια καλησπέρα, σας μισώ όλους για να μην ξεχνιόμαστε.

Σήμερα θα  διαβάσετε λίγη γκρίνια ακόμα.

Disclaimer.

Δεν είμαι φασίστας, δεν είμαι ακροδεξιός, δεν είμαι ακροαριστερός, γιατί και αυτοί σκατάδες και καταπιεστικοί είναι, είμαι απλά ένας μαλάκας που τα βλέπει λίγο γκρίζα και υπέρ πάσης ελευθερίας χωρίς αυτή να γίνεται καταπιεστική ως προς τον πλησίον του. Ο λόγος της δήλωσης αυτής είναι για να μη με χαρακτηρίσετε ως “κάτι” λόγω αυτών που θα ακολουθήσουν.

Η γκρίνια σήμερα είναι για όσους ασχολούνται με τα προβλήματα όλου του κόσμου, με προβλήματα που δεν τους αφορούν, με προβλήματα που καλώς ή κακώς απλά ξοδεύουν χαρτί για αφίσες/προκηρύξεις άντε και λεφτά για φεστιβάλ/συναυλίες/καταλήψεις, και να μην ξεχάσω το AKATAΣΧΕΤΟ SPAMM σε πάσης φύσεως μέσο κοινωνικής δικτύωσης και emails, για πεινασμένα παιδάκια και "κουταβίνια" και "γατούνια" και λοιπά δρώμενα "αλληλεγγύης", "υποστήριξης", "συλλόγους υπέρ του τάδε τυχάρπαστου μαλακομπάχαλου"  πχ "Αλληλεγγύη στη Σοσιαλιστική Σπαζαρχιδιάνη" , "Μουσικό Φεστιβάλ για τα αδέσποτα της Κούβας", "10 τραγούδια για τον Μπάμπη το Χαλκοσωλήνα", “λευτεριά στη νότια Εύβοια” και άλλα τέτχοια όμορφα.Φυσικά δεν ξεχνάμε(και δεν συγχωρούμε σαν γνήσια τέκνα του Caliban της Κύπρου(?!) ) τον κάθε γαμημένο τριφάσιστα που σε σπαμάρει με τον ίδιο ενοχλητικό και συνάμα ενοχικό τρόπο για τα προβλήματα που δημιουργούν οι ξένοι πάσης φύσεως και χρώματος και ανατομίας.

Δεν διαφωνώ με το να ασχολείται ο οποιοσδήποτε με τη γενικότερη πορεία του κόσμου ΓΥΡΩ ΤΟΥ(γύρω του = η γειτονιά του, δήμος, άντε και ο νομός του γιατί είμαι λίγο large σήμερα) προς το καλύτερο, αλλά βρε γαμημένε κνίτη και γαμώμανε ενοχικέ φιλόζωε και δήθεν πρόμαχε άπλυτε των μπάχαλων και μαλάκα γαμώχριστε σκατοεθνικιστή ρατσίσταρε, ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΙΖΕΡΟΣ ΓΑΜΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΤΟΝ ΜΠΟΥΣΤΗ ΓΑΜΩ!

Ειλικρινά έχετε γνωρίσει ποτέ πιο μίζερα και δυστυχισμένα άτομα από όλες τις παραπάνω κατηγορίες, και δεν είναι και λίγες γαμώ το θείο βρέφος γαμώ. Του πούστη, όλοι εκεί έξω έχουμε φίλους/γνωστούς/συγγενείς σε κάποια κατηγορία από τις προαναφερθέντες και πιστεύω πως και εσείς, όπως και εγώ, κάθε φορά που λέτε το παραμικρό μαζί τους, σας το γυρνάνε και σας λένε για το πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα στην Σπαζαρχιδιάνη, ότι τα αδέσποτα πεινάνε και τα πατάνε κάθε μέρα τουλάχιστον 6 ΙΧ και 3 φορτηγά, πόσο πεινάνε οι πακιστανοί ή/και πόσο κακό κάνουν αυτοί(ανάλογα τι είναι ο εκάστοτε μίζερος), γενικά σας σπάνε το στομάχι και φυσικά σας μιζεριάζουν προσπαθώντας να σας μεταδώσουν τις ανησυχίες τους.

Όσοι έχετε ακροδεξιούς φίλους/γνωστούς/συγγενείς, σαν καλό Σφυρί που είμαι, σας προτείνω να τους στειρώσετε με σκουριασμένα κουτάλια.

Λένε κάποιοι ότι οι ηλίθιοι και χαζοί άνθρωποι, πέραν του ότι γίνονται θρήσκοι ή/και οπαδοί ομάδας, πως είναι χαρούμενοι. Πως η χαζομάρα κάνει το πνεύμα πιο ανάλαφρο, ότι ασχολούνται με λιγότερα και είναι στο μικρό όμορφο κόσμο τους, ε λοιπόν ΟΧΙ!

Οι ηλίθιοι καταπιάνονται με κάθε λογής άκυρη μαλακία που για κάποιο λόγο τυχαίνει να τους βάζει σε ένα καλούπι σωτηροδιανοούμενοακτιβιστοευαισθητοποιημένου μόγγολου, που οκ, όντως τους δίνει λόγο ύπαρξης και ίσως, ίσως λέγω αδέρφια, κάποιο ίχνος αυτοσεβασμού, αλλά δεν τους κάνει χαρούμενους. Τους κάνει μίζερους δυστυχισμένους πρηξαρχίδηδες που δε χάνουν ευκαιρία να μεταδώσουν τη γαμημένη αυτή τάση τους σε κάποιον που πχ, έτυχε να τους πει ότι εν μέσω οικονομικής ύφεσης και χώρας υπό πτώχευση, πως έχει δουλειά και ξεχρεώνει σιγά σιγά τα σπασμένα των τελευταίων μηνών, ξεστομίζοντας του κάτι του στυλ:
 “ναι καλά, σε λίγο που οι ξένοι θα έχουν πιο φτηνή δουλειά από σένα, θα γαμηθείς να βρεις μια βίδα να βιδώσεις” ή “ναι αλλά δεν έχεις μαζέψει ακόμα εκείνα τα δυο σκυλιά που βολοδέρνουν στη γειτονιά να τα ταΐζεις” ή “εσύ μου λες για δουλειά  και το Γιαννάκη της Χρυσάνθης που έκαψε 2 μαγαζιά στο κέντρο τον έχουν ακόμα μέσα και κάνει απεργία πείνας, και δεν σε είδα προχτές να παίρνεις το φυλλάδια για τη συναυλία υπέρ του” ή  απλά “αρχίδια, δε θα ξεχρεώσεις ποτέ, γιατί μπλα μπλα ΤΑ ΕΛΕΓΕ Η ΑΛΕΚΑ ΑΥΤΑ ΠΕΡΣΙ ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΔΕΝ ΠΗΓΕΣ ΚΑΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙΣ” κοκ…
Παρεμπιπτόντως, τα παραπάνω τα έχω ακούσει επί λέξη και είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου της μαλακίας που έχω λάβει από τα άτομα που νοιάζονται, αγωνιούν και χτυπιούνται για το καλό όσων ανέφερα στην αρχή. Ναι οκ, ούτε εγώ έχω λιγότερες σκοτούρες, έγνοιες, άγχη γιατί όλα πάνε στον καιάδα ανεξέλεγκτα, αλλά γαμώ τη μπαναγιά και τη μαγδαληνή παρτούζα. 

Δεν μπορώ να έχω και τον κάθε σωτηροδιανοούμενοακτιβιστοευαισθητοποιημένο μόγγολο να μου λέει για αδέσποτα, για την κατάσταση στην κούβα/μποτσουάνα ΜΕ ΤΟΣΟ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΕΝΟΧΙΚΟ ΤΡΟΠΟ, προσπαθώντας να με πείσει ότι είμαι και λάθος που δεν ενστερνίζομαι τις απόψεις του, και φυσικά συνένοχος για όλα τα πάθη των όποιων μου αναφέρει, διαλέξτε κατηγορία εσείς, όλα καταλήγουν εκεί.

Που θέλω να καταλήξω?
Πέραν του συμπεράσματος ότι η βλακεία και η ηλιθιότητα κάνουν κακό και φέρνουν δυστυχία, τριτογενή νανισμό και ίκτερο, στο ότι πρέπει να αρχίσουμε όλοι, ναι ναι, ΟΛΟΙ όσοι έχουμε ακόμα μια γαμημένη στοιχειώδη λογική, να τους χλευάζουμε, να τους δείχνουμε και να γελάμε, και φυσικά το καλύτερο, μόλις πάνε να φτύσουν την παραμικρή δικαιολογία, ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΤΑΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ!

Έτσι στεγνά και αγρασάριστα, ανεξαρτήτως συνθηκών. Πιάνει. Σήμερα το πρωί πχ που άκουσα το παραπάνω για τον Γιαννάκη της Χρυσάνθης, γύρισα ανέκφραστα, μπήκα στο αμάξι και έφυγα. Από τον καθρέπτη είδα την έκφραση του γαμώχριστου να δηλώνει πως για μια φορά στα 32 χρόνια του, πήρε στροφές ο εγκέφαλος του. Ήρθε η ώρα να νοιαστούμε(τι νομίζατε, για αυτούς το κάνω, είμαι αλτρουιστής εγώ,paladin μέγας ώφουλ γκούντα, μην βλέπετε μόνο τη γκρίνια…) για τον χαζό και παραστρατημένο συνάνθρωπο μας που νομίζει ότι με δυο email και 2 wall post και 2 κιλά ενοχής ως προς εμάς σε κάθε λέξη του και αφίσες θα σώσει τον κόσμο.
Ας τους κάνουμε να καταλάβουν τη δυστυχία που σκορπίζουν, μπας και κουνηθεί κανένα νεύρο στο σκατοκέφαλο τους. Εδώ καράβια χάνονται και σάλτα και γαμήσου και εσύ και η μιζέρια σου.

To "Χαζό παιδί, χαρά γεμάτο" δεν υπήρξε ποτέ, ήταν μια απάτη, μια πλάνη(και μια φρέζα, ναι οκ δεν άντεξα, σκάω).Κανονικά είναι "Χαζό παιδί, μιζέρια γεμάτο".

Κομματάκι έτσι για το καλό.Συνειρμοί δεκτοί, αλλά έχετε άδικο.

Αδάμαστου συνέχεια.

Όπως είχα γράψει και νωρίτερα, και σύμφωνα με τις "στατιστικές" του internet το διαβάσατε καθίκια, πρέπει να υποστηρίζουμε και να προωθούμε κάποια καλά πράγματα.
Ο Αδάμαστος που λέτε ρεμάλια, ξεκίνησε να δείχνει το σπαθί του, οπότε το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι κάνετε ένα λιτό γαμημένο κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο.
ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ!

Αυτά.

Παροιμίες.

Μια ευγενική προσφορά από εμένα και τον PBouz στην ανθρωπότητα από το 2002*.

Παροιμίες.
Όλοι τις χρησιμοποιούμε, όλοι εκτιμάμε την σοφία στην οποία είναι βουτηγμένες, τις επιρροές τους, το γεγονός ότι το 99% τους φέρνουν αστείες και συνάμα διδακτικές εικόνες στο μυαλό, οι παροιμίες είναι καλώς ή καλώς(κακώς δεν υπάρχει, λυπάμαι, να φάτε μόνο τις πατάτες), αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας μας και στην τελική, δεν έχω δει ποτέ κάποιον να μην τις χρησιμοποιεί ή/και να τις εκτιμάει.

Οι παροιμίες λοιπόν αδέρφια, τι είναι, για ποιον λόγο έχουν εφευρεθεί?Γιατί τις κατασκεύασε ο ανθρώπινος νους τόσο εύγλωττα και λιτά?Ποιος ο απώτερος σκοπός τους?
Εύκολη απάντηση, όλοι μάθαμε τι εστί παροιμία στην πρώτη γερή μαλακία που κάναμε ως παιδιά, ο πατέρας μας βαρέθηκε να μας μαυρίσει στο ξύλο για εκείνη τη φορά(μαλακία του :) ), και ήθελε απλώς να μας δώσει το λάθος μας με σαρκασμό, κάτι που μάθαμε επίσης με την πρώτη γερή μαλακία, και διδακτικό τόνο.Να μας δώσει λίγη σοφία μπας και κυλήσει λίγο περισσότερο αίμα στο σχετικά άδειο τότε κεφάλι μας.
Τυχαίο παράδειγμα, μια αγαπημένη παροιμία που την έχουν ακούσει/πει όλοι οι Έλληνες εδώ και γενεές ολάκερες, σε στέλνει η μάνα/πατέρας/θεία/μεγαλύτερο σε ηλικία ξαδέρφι σου να κάνεις κάτι, πας και κάνεις τα μισά, γυρνάς και ακούς μόλις μάθει ο όποιος σε έστειλε το αγαπημένο "όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια".Και μετά πας ξανά σαν το μαλάκα ενώ ορκίζεσαι στον Αυτοκράτορα να μη το ξανακάνεις ποτέ(λέμε τώρα).

Αυτός είναι και ο σκοπός τους, να σου δώσουν να καταλάβεις το σφάλμα σου, να διδαχτείς, να πονέσεις από αυτό και να μην το επαναλάβεις στο μέλλον.Δεν είναι τυχαίο δε, ότι όλοι μα όλοι τις έμαθαν σε νεαρές ηλικίες μπας και νιώσουν και γίνουν λιγότερο μπίθιακες όταν μεγαλώσουν, τότε που οι πράξεις τους θα έχουν πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο και ανεπιθύμητες καταλήξεις, πχ μουνόψειρες(Την υπογραφή σου και το πουλί σου μπλα μπλα μπλα), ταινία συσκευασίας στις πουτσότριχες και άλλα τέτοια χαρούμενα.
Υπάρχουν και θα υπάρχουν μέχρι να σταματήσει ο άνθρωπος να γεννάει τριμόγγολα!

Ας δούμε κάποιες παροιμίες λοιπόν, γνωστές και μη.

Δέντρο που λυγά δεν σπάζει.
Ανάθρεψε τον ποντικό να φάει και το σακί σου.
Η σκύλα από τη βιάση της, στραβά κουτάβια κάνει.
Αν δεν βρέξεις κώλο ψάρια δεν θα φας.
Η τέχνη θέλει μάστορη και το γαμήσι νιάτα.

Όπως και να' χει, είναι τόσες όσες και οι πιθανές μαλακίες που μπορεί να πράξει ο κάθε μόγλης και γενικά καλύπτουν όλο το πιθανό φάσμα, αλλά.
ΑΛΛΑ ΛΕΓΩ ΑΔΕΡΦΙΑ!!!
Υπάρχουν και κάποιοι/ες εκεί έξω, δίπλα μας πολλές φορές, συγγενείς και φίλοι, οι οποίο δεν νιώθουν χριστό.Είναι τόση μαλακία τους σε συγκεκριμένους τομείς, που καμία παροιμία ως έχει δεν μπορεί να την υπερνικήσει, όσες φορές και να την ακούσουν, από όποιον/α και την ακούσουν.Ζαβλάμια ρε παιδί μου, ζούδια όρθια, Moggoloths.
Η προαναφερθέντα συνομοταξία ανθυποϋπανρθώπων που δεν πρόκειται να νιώσουν το πόσο μαλάκες είναι ακόμα και αν πυροβολήσουν το ρουθούνι τους λόγω φαγούρας ή αν φάνε σκατά και χτεσινή περίοδο μαζί για να ξεδιψάσουν, νιώθει όπως όλοι μα όλοι γνωρίζουμε, μόνο και όταν ακούσει αγνό παρθένο σκατό και καντήλι.
Άρα, η λύση που διαγράφεται στο τέλος του μιαρού τούτου τούνελ είναι ο συνδυασμός σκατού και παροιμίας και είναι όπως δείχνουν οι έρευνες εδώ και 9 χρόνια άκρως αποτελεσματική(και μονόδρομος).Επειδή όμως στο σκατό/καντήλι όπως και στην παροιμία σαν έθνος έχουμε μια έμπνευση και ποικιλομορφία ανείπωτη γαμώ το χριστό, πρέπει να περιορίσουμε κάπως τη μια μεριά αλλιώς χάνεται το νόημα του όλου εγχειρήματος.
Κοινώς, κάτι απλό, λιτό, λαϊκό, vanilla πως το λένε, σε σκατό μαζί με κάθε παροιμία.
Εδώ έρχεται ο "*" που έβαλα στην αρχή.Ήταν ένα ωραίο βράδυ που ρεκλιάζαμε στο τότε φοιτητικό σπίτι του PBouz και μας έδερνε η "προ του ύπνου απύθμενη βλακεία" όταν και οι δυο μαζί αναφωνήσαμε "το καλό το παλικάρι, ΣΑΛΤΑ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ!"

Ε.
Να το.
Ήρθε έτσι απλά και ένωσε δυο κουλτούρες, δυο δρόμους που τέμνονταν ανά καιρούς, τους έκανε ένα.
Σάλτα και γαμήσου.
Δεν υπήρξε ποτέ ξανά παροιμία που να έχει την παλιά της κατάληξη, και ως δια μαγείας, την επόμενη μέρα, σε ένα φίλο μας που έκανε καρκινιά από τις λίγες και θέλαμε να το θίξουμε, βγήκε κελαριστό το "όποιος δεν έχει μυαλό, σάλτα και γαμήσου".Και ποτέ δεν ξανάκανε την ίδια μαλακία.
Δείτε τις προηγούμενες παροιμίες με το patch και θα καταλάβετε.
Δέντρο που λυγά σάλτα και γαμήσου.
Ανάθρεψε τον ποντικό να φάει και σάλτα και γαμήσου.
Η σκύλα από τη βιάση της, σάλτα και γαμήσου.
Αν δεν βρέξεις κώλο σάλτα και γαμήσου.
Η τέχνη θέλει μάστορη και σάλτα και γαμήσου.
Ε?

Έτσι λοιπόν το Σφυρί και ο Ψυχολόγος(του) προτείνουν.
Θέλετε όντως να δείξετε σε κάποιον το λάθος του?Θέλετε να τον διδάξετε με ένα απόσταγμα λαϊκής σοφίας αιώνων για να γαλουχήσει και εκείνος με τη σειρά στο μέλλον γενιές?Έκτακτα.
Βάλτε απλά στο δεύτερο μέρος μια παροιμίας το "Σάλτα και Γαμήσου".
Εννέα χρόνια μελετών και εκατοντάδες χρήστες/θύματα το συνιστούν.
Σάλτα και γαμήσου.
Κανένα έλεος.
Μόνο Δίκαση!
Γιατί τόσα χρόνια βαρελάς, σάλτα και γαμηθείτε, παιχνιδιάρικα πόνυ.