Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Παροιμίες.

Μια ευγενική προσφορά από εμένα και τον PBouz στην ανθρωπότητα από το 2002*.

Παροιμίες.
Όλοι τις χρησιμοποιούμε, όλοι εκτιμάμε την σοφία στην οποία είναι βουτηγμένες, τις επιρροές τους, το γεγονός ότι το 99% τους φέρνουν αστείες και συνάμα διδακτικές εικόνες στο μυαλό, οι παροιμίες είναι καλώς ή καλώς(κακώς δεν υπάρχει, λυπάμαι, να φάτε μόνο τις πατάτες), αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας μας και στην τελική, δεν έχω δει ποτέ κάποιον να μην τις χρησιμοποιεί ή/και να τις εκτιμάει.

Οι παροιμίες λοιπόν αδέρφια, τι είναι, για ποιον λόγο έχουν εφευρεθεί?Γιατί τις κατασκεύασε ο ανθρώπινος νους τόσο εύγλωττα και λιτά?Ποιος ο απώτερος σκοπός τους?
Εύκολη απάντηση, όλοι μάθαμε τι εστί παροιμία στην πρώτη γερή μαλακία που κάναμε ως παιδιά, ο πατέρας μας βαρέθηκε να μας μαυρίσει στο ξύλο για εκείνη τη φορά(μαλακία του :) ), και ήθελε απλώς να μας δώσει το λάθος μας με σαρκασμό, κάτι που μάθαμε επίσης με την πρώτη γερή μαλακία, και διδακτικό τόνο.Να μας δώσει λίγη σοφία μπας και κυλήσει λίγο περισσότερο αίμα στο σχετικά άδειο τότε κεφάλι μας.
Τυχαίο παράδειγμα, μια αγαπημένη παροιμία που την έχουν ακούσει/πει όλοι οι Έλληνες εδώ και γενεές ολάκερες, σε στέλνει η μάνα/πατέρας/θεία/μεγαλύτερο σε ηλικία ξαδέρφι σου να κάνεις κάτι, πας και κάνεις τα μισά, γυρνάς και ακούς μόλις μάθει ο όποιος σε έστειλε το αγαπημένο "όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια".Και μετά πας ξανά σαν το μαλάκα ενώ ορκίζεσαι στον Αυτοκράτορα να μη το ξανακάνεις ποτέ(λέμε τώρα).

Αυτός είναι και ο σκοπός τους, να σου δώσουν να καταλάβεις το σφάλμα σου, να διδαχτείς, να πονέσεις από αυτό και να μην το επαναλάβεις στο μέλλον.Δεν είναι τυχαίο δε, ότι όλοι μα όλοι τις έμαθαν σε νεαρές ηλικίες μπας και νιώσουν και γίνουν λιγότερο μπίθιακες όταν μεγαλώσουν, τότε που οι πράξεις τους θα έχουν πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο και ανεπιθύμητες καταλήξεις, πχ μουνόψειρες(Την υπογραφή σου και το πουλί σου μπλα μπλα μπλα), ταινία συσκευασίας στις πουτσότριχες και άλλα τέτοια χαρούμενα.
Υπάρχουν και θα υπάρχουν μέχρι να σταματήσει ο άνθρωπος να γεννάει τριμόγγολα!

Ας δούμε κάποιες παροιμίες λοιπόν, γνωστές και μη.

Δέντρο που λυγά δεν σπάζει.
Ανάθρεψε τον ποντικό να φάει και το σακί σου.
Η σκύλα από τη βιάση της, στραβά κουτάβια κάνει.
Αν δεν βρέξεις κώλο ψάρια δεν θα φας.
Η τέχνη θέλει μάστορη και το γαμήσι νιάτα.

Όπως και να' χει, είναι τόσες όσες και οι πιθανές μαλακίες που μπορεί να πράξει ο κάθε μόγλης και γενικά καλύπτουν όλο το πιθανό φάσμα, αλλά.
ΑΛΛΑ ΛΕΓΩ ΑΔΕΡΦΙΑ!!!
Υπάρχουν και κάποιοι/ες εκεί έξω, δίπλα μας πολλές φορές, συγγενείς και φίλοι, οι οποίο δεν νιώθουν χριστό.Είναι τόση μαλακία τους σε συγκεκριμένους τομείς, που καμία παροιμία ως έχει δεν μπορεί να την υπερνικήσει, όσες φορές και να την ακούσουν, από όποιον/α και την ακούσουν.Ζαβλάμια ρε παιδί μου, ζούδια όρθια, Moggoloths.
Η προαναφερθέντα συνομοταξία ανθυποϋπανρθώπων που δεν πρόκειται να νιώσουν το πόσο μαλάκες είναι ακόμα και αν πυροβολήσουν το ρουθούνι τους λόγω φαγούρας ή αν φάνε σκατά και χτεσινή περίοδο μαζί για να ξεδιψάσουν, νιώθει όπως όλοι μα όλοι γνωρίζουμε, μόνο και όταν ακούσει αγνό παρθένο σκατό και καντήλι.
Άρα, η λύση που διαγράφεται στο τέλος του μιαρού τούτου τούνελ είναι ο συνδυασμός σκατού και παροιμίας και είναι όπως δείχνουν οι έρευνες εδώ και 9 χρόνια άκρως αποτελεσματική(και μονόδρομος).Επειδή όμως στο σκατό/καντήλι όπως και στην παροιμία σαν έθνος έχουμε μια έμπνευση και ποικιλομορφία ανείπωτη γαμώ το χριστό, πρέπει να περιορίσουμε κάπως τη μια μεριά αλλιώς χάνεται το νόημα του όλου εγχειρήματος.
Κοινώς, κάτι απλό, λιτό, λαϊκό, vanilla πως το λένε, σε σκατό μαζί με κάθε παροιμία.
Εδώ έρχεται ο "*" που έβαλα στην αρχή.Ήταν ένα ωραίο βράδυ που ρεκλιάζαμε στο τότε φοιτητικό σπίτι του PBouz και μας έδερνε η "προ του ύπνου απύθμενη βλακεία" όταν και οι δυο μαζί αναφωνήσαμε "το καλό το παλικάρι, ΣΑΛΤΑ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ!"

Ε.
Να το.
Ήρθε έτσι απλά και ένωσε δυο κουλτούρες, δυο δρόμους που τέμνονταν ανά καιρούς, τους έκανε ένα.
Σάλτα και γαμήσου.
Δεν υπήρξε ποτέ ξανά παροιμία που να έχει την παλιά της κατάληξη, και ως δια μαγείας, την επόμενη μέρα, σε ένα φίλο μας που έκανε καρκινιά από τις λίγες και θέλαμε να το θίξουμε, βγήκε κελαριστό το "όποιος δεν έχει μυαλό, σάλτα και γαμήσου".Και ποτέ δεν ξανάκανε την ίδια μαλακία.
Δείτε τις προηγούμενες παροιμίες με το patch και θα καταλάβετε.
Δέντρο που λυγά σάλτα και γαμήσου.
Ανάθρεψε τον ποντικό να φάει και σάλτα και γαμήσου.
Η σκύλα από τη βιάση της, σάλτα και γαμήσου.
Αν δεν βρέξεις κώλο σάλτα και γαμήσου.
Η τέχνη θέλει μάστορη και σάλτα και γαμήσου.
Ε?

Έτσι λοιπόν το Σφυρί και ο Ψυχολόγος(του) προτείνουν.
Θέλετε όντως να δείξετε σε κάποιον το λάθος του?Θέλετε να τον διδάξετε με ένα απόσταγμα λαϊκής σοφίας αιώνων για να γαλουχήσει και εκείνος με τη σειρά στο μέλλον γενιές?Έκτακτα.
Βάλτε απλά στο δεύτερο μέρος μια παροιμίας το "Σάλτα και Γαμήσου".
Εννέα χρόνια μελετών και εκατοντάδες χρήστες/θύματα το συνιστούν.
Σάλτα και γαμήσου.
Κανένα έλεος.
Μόνο Δίκαση!
Γιατί τόσα χρόνια βαρελάς, σάλτα και γαμηθείτε, παιχνιδιάρικα πόνυ.